Człowiek musi trwać w przeświadczeniu, że niepojęte da się pojąć; inaczej zaprzestałby wszelkich badań.

Człowiek musi trwać w przeświadczeniu, że niepojęte da się pojąć; inaczej zaprzestałby wszelkich badań.

Ten tylko zasługuje na wolność i życie, kto co dzień musi je zdobywać.

Zachowanie się jest lustrem, w którym każdy pokazuje, jakim jest.

Bystrość nie opuszcza ludzi inteligentnych, zwłaszcza gdy nie mają racji.

O, tak znikomy jest człowiek, że nawet tam, gdzie ma prawdziwą pewność swego istnienia, tam gdzie jego obecność oddziaływa niezaprzeczalnie i wyciska pieczęć w pamięci, w duszy jego ukochanych, że i tam zgasnąć, zniknąć musi, i to tak prędko!

Błąd łatwiej dostrzec niż prawdę, bo błąd leży na wierzchu, a prawda w głębi.

Najbardziej śmieszne pragnienie to pragnienie podobania się wszystkim.

Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie dobro czyni.

W Weimarze spotkali się na wąskiej ścieżce w parku Goethe i pewien krytyk literacki. Zobaczywszy Goethego, krytyk warknął:
- Nie ustępuję drogi durniom.
- A ja tak - odpowiedział Goethe i zszedł na bok.

Johann Wolfgang Goethe napisał kiedyś do jednego z przyjaciół całkiem spory list. Na końcu w postscriptum dopisał jeszcze: Szanowny panie hrabio, przepraszam za tak długi list, ale nie miałem czasu, żeby sformułować go krócej.

Nikt nie jest tak bardzo zniewolony jak ktoś, kto czuje się wolnym, podczas gdy w rzeczywistości nim nie jest.