Moje WIEM nie wystarcza mojemu SZCZĘŚCIU. Ono ma potrzeby, których nie chce zaakceptować Rozum. I tak tkwimy w tym obłędzie...

Jednej nocy, w oddali...
Płomyk tańczy na fali.
Serce rwie się do wianka,
Bo to Noc Świętojańska.

***
Nie daj się długo prosić,
Chodź ze mną, o północy
Szukać kwiatu paproci...

Tak przy sobocie siedzę i myślę,
jak tu bałaganowi zrobić na złość?
Może wie ktoś?
Siedzi on sobie na podłodze,
na meblach, w łazience i na komodzie.
Siedzi i śmieje się!
Czeka aż zetrę, odkurzę, zmyję,
potem zza szafki wyciąga szyję
i ze mnie sobie drwi.
A ja dzisiaj inaczej, spokojnie,
nie bierze mnie złość. [...]

Kiedyś myślałam, że wszystko w życiu mi się uda.
Dziś wiem, niestety, że nie mogę liczyć na cuda.

W pewnej wiosce Odargowo mieszkał mąż ze swoja żoną.....
Ona cicha była,skryta .....On jak mówią był-Bandyta......
Kiedy razem gdzieś chodzili,to się ludzie wciąż dziwili.....
- "Ach,biedna Ona taka,że musiała wyjść za takiego łajdaka"....
Tak ją wszyscy żałowali....Oni się jednak bardzo kochali......
Choć On niezły był bandyta,to kochała go nad życie .......
Ona cicha,miła- jemu serce osłodziła......
No i żyli razem sobie w pewnej wiosce Odargowie.......

Dzieci mi się kończą...
lada chwila, ostatnie dorośnie.
Myśli me się plączą
i co ja bez nich, słodziutkich, pocznę?

Gdzieś, z początkiem nocy moje oczy się cieszą.
Rozpuszczasz włosy... a moje myśli już grzeszą.

Jeśli jeszcze wybierania
nie masz dosyć, to kolego
ja ci radzę, żebyś wybrał
... mało obiecującego.

Na poparcie swojej racji
gwarantuję ci kochany,
że na pewno będziesz kiedyś
... dużo mniej rozczarowany.

Człowiek do modlitwy dziś dorosnąć musi,
jeśli życie wcześniej czymś go nie przydusi.
Najczęściej modlitwa wtedy się zaczyna,
kiedy dziecko wkracza w wiek Bożego Syna.

A że młodość matek wtedy już nieświeża,
tym bardziej je ciągnie co dzień do pacierza.
Żeby nie usłyszeć, że jesteś moherem,
zacznij już się modlić przed dwójeczką z zerem.

Ciągle czegoś mi brak,
czegoś wciąż jest mi mało,
lecz kiedy to zdobędę,
coś inne by się przydało.

Skąd ten wieczny niedosyt?
Dlaczego tak się zdarza,
że człowiek nie umie się cieszyć
tym, czym los go obdarza?

Będę Twym świetlikiem
na bezgwiezdne noce.
Lub świecy płomykiem,
który nie migoce
pod Twoim dotykiem.
Nie?
Już się Ci nie psocę... ;)

To jest wiersz
ma już nawet pierwszy wers
a właściwie trzy
i cztery
maszerują w rytm siekiery

To jest wiersz
ma już nawet wiersza sens
choć właściwie prawie
t.j. wcale
ktoś to chyba pisał w szale [...]

Z niepewności powiewem...

do mego serca, niepostrzeżenie,
dziś wkradło się zwątpienie.
Czy zasługuję na twe spojrzenie,
na maleńkie, kąciku ust drgnienie

z wyszeptanym moim imieniem ?