Fraszki

Uchylone okno,
szum deszczu na dworze...
Krople delikatnie stukają o parapet,
w pokoju mrok, na dworze noc,
a ja siedzę zawinięta w ciepły koc...

Śmiej(lej)
przy(tul)
mnie

Ojcowie! Jedynie synów płodzicie a nie sadzicie.
Ziemia potrzebuje drzew i tlenu.
Ile drzew zasadziliście?

Nawet niebo mam inne...
Tylko Słońce świeci mi i Tobie

Sen to marna sprawa , gdy pojawia się w nim zjawa.
Zjawa dusi go i kusi , a on nie chce ale musi....
Człowiek leży i się męczy , niby krzyczy a nie krzyczy.
Oczy ma wybałuszone , usta w krzyku rozdziawione.
Zjawa stoi , się nie boi a człek leży i nie wierzy...
Czy to jawa czy też sen.
W końcu budzi się zmęczony.
Jest szczęśliwy , chociaż przerażony.
Wzdycha głośno ...-"Dobra sprawa , że to była tylko zjawa".

Nadeszła zima....Piękna i biała....
Bzdura , to bzdura...to jesień u nas gości...
Tak się jej spodobało , że zamiast ruszyć w swoją stronę ...
Ona została i zimie język pokazała...
Zamiast puchatego śniegu , mamy krople deszczu...
Zamiast mrozu ogromnego , mamy zimny wiatr , co przenika do kości.
Ach jesieni nam się chciało , z pięknem liści kolorowych....
Wtedy kiedy była , nie dał by nikt ściąć sobie głowy , że do wiosny zagości...
Ja tylko tak na okrągło , co w okno popatrzę marzę o zimie...
Może cicho przyjdzie ...?.....Może nas zaskoczy...?...
Pisząc to powoli zamykają mi się oczy....
Więc kończę pisanie ...piszę DOBREJ NOCY...
Zimo ach zimo ....przyśnij mi się chociaż w nocy.....

Pędzą myśli w głowie...
Chcę je złapać a nie mogę...
Napisałabym coś mądrego ,
ale te myśli co pędzą w głowie...
Nie dają się złapać dlatego nie mogę.

Miętosić, miętosić...
No!!!
Nie daj się prosić.

Zima w której
Nie zaczerpniesz głębi
Albowiem nie ma w czym
Wykuć przerębli

O gospodyni która
Nie zrobiła na Wigilię śledzi
To spokojnie można powiedzieć
Że w niej ten diabeł
Z chóru kościoła
W Koszarawie siedzi

Słowo łączy się ze słowem
Owoce słów to owoce ciała
Tak to powinno działać
I tak w życiu działa

insp. Malusia_035

Kotlety usmażone,
Ziemniaki wstawione,
Chcesz mieć żonę przeto,
Gotuj jej smacznie poeto,
Gdy ona jest w pracy,
A będzie wam cacy,
Nie zaskomlisz - odeszła,
A druga naiwna nie wzeszła.

A o czternastej koniec poety,
Wrócił na ziemię, smaży kotlety.

Beksa mała w kąciku siedziała ,
łezki do kubeczka zbierała.
Płakała , płakała ...ale wciąż
dno kubeczka widziała.
Łezki słone na dno kubeczka
uronione , nawet nie były zauważone.
W końcu beksa mała ,
kubeczek odstawiła.
Otarła łezki , nosek wydmuchała
uśmiechnęła się szeroko i tak powiedziała :
"Koniec płaczu , pora nastała bym z małej beksy
wesołą się stała...Choć przeciwności w życiu nie mało ,
nie będę już płakała.Pora na uśmiech ...Na łzy -czasami-
ale nie będę je zbierała litrami..."
I do kubeczka po łezkach słonych , włożyła aromatyczną herbatkę.
Gorącą wodą zalała, dużo cukru dodała z uśmiechem na buzi ją wypiła.
Tak teraz będzie sobie życie na pewno nie raz słodziła...

zainspirowane ...chwilą ...dedykuję andrea69 i yestem :)