Kundel skłamał razy kilka
podając się w lesie za wilka.
Nie znając miary ni granic
skosztować chciał wszystkich samic.
Wilk odkrywszy błazenadę
zrobił z kundla marmoladę.
I swej Pani na śniadanie
podał rankiem jako danie.
Cóż ci kundlu z tej jurności?
Nie ma z ciebie nawet kości.
Gdy udajesz króla lasu,
kara jest już kwestią czasu.
Skromne moje takie zdanie,
kundel wilkiem nie zostanie.
Wilk wilczycę kocha jedną
psu zaś zwykle wszystko jedno.
Niech więc pies od wilczyc stroni
za sukami po wsi goni.

Kundel skłamał razy kilka
podając się w lesie za wilka
Gdy wilk odkrył te psie bzdury
z kundla zostały wióry

Wilk wilczycę kocha jedną
Psu zaś zwykle wszystko jedno

Taki pomysł miałam.....
Kocimiętkę posiać chciałam.....
Tak też szybko to zrobiłam, ale bardzo się zdziwiłam.......
Zamiast pięknego kwiecia w donicy, znalazłam kicia-kocia....
Mojego szalonego kota, ot stwierdził sobie ten czteronogi pan.....
Wyhoduję się dla ciebie sam.......
Zobacz jaki piękny rosnę, a dorosnę już na wiosnę.....
No i "ambarasik" mam niestety, bo co kwiatek w donicy posadzę....
Momentalnie z kwiatka - mam kota gagatka......

Śnig sypie, wiotr wieje, zima srogo.
I byno jak byno, co to kogo?
Patrzy bezdomny, lyzie corno nyndza.
Ni trzosu, a w trzosie pinindza.
Rozczuliła się bezdomnemu czacha.
Doł bezdomny cornej bidzie Maybacha.

Te kochane, uwielbiane...
gdzieś są moje Dziewczynki.

Noszę je w myślach, w sercu,
są w każdym, moim wierszu.

Dziecko byka
to nie skurczybyk.

Mały wąż
nie znaczy
że się zwęził.

kurczak, bo się skurczył.

Nie każdy rolnik
uprawia sex oralny,

Niech prawda i fałsz
żyją w zgodzie.
Prawda na górze
fałsz na spodzie.

Czy ja śnie?
Czy postrzelił mnie ten wciskany małym dziewczynką, (które są księżniczkami w swoich różowych światach) tłusty aniołek, unoszący się na swoich śmiesznych skrzydełkach, które w rzeczywistości nie były by w stanie unieść tłuściocha.. Taki z łukiem i strzałami.. z rumieńcami.
Przecież dosrosła jestem!!!
przestałam wierzyć w bajki, smerfy, wróżki, w tłuściocha na skrzydłach, itp... co się ze mną dzieje!?!?!
Nie poznaję siebie!
Czemu ja?!
Już raz postrzelił mnie z tego śmiesznego łuku.. tylko potem jak mi trucizna od jego strzały odeszła, to chciałam mu powyrywać te skrzydełka i usmażyć go na grillu...!!
Jak on śmie, robić sobie ze mnie drugi raz tarczę... Mało mu ?!
Jeśli pomyli się znowu, i źle nasączy tą strzałę, to mu sama ją wbije, i każe się zakochać w jego największym wrogu!!!
Więc taka prośba.. mały tłuściochu Amorku czy jak kolwiek cię zwią.. jeśli się pomyliłeś... To wiedz, że twoja rolę przejmie już lepszy łucznik!!! Celniejszy!!!

Zdarzył się kiedyś przypadek:
Zakochał się w Babci Dziadek.
Szepcze jej czułe słóweczka:
– Chodźże ze mną do łóżeczka –
Mówi do niej z takim wdziękiem,
Aż poprawia sztuczną szczękę.
– Chodź, będziemy się pieścili,
Nie zwlekajmy ani chwili –
I tak do niej się przymila,
Gładzi czaszkę swą co chwila
Siwy trójwłos ostatni
Więzi w drżących palcach – matni.
Z jaką werwą i ochotą…
Robi do niej „sztuczne oko”.
Stara się, wymyśla cuda
Może zmiękczyć ją się uda?
I landrynkę jej [...]

A gdy zapragnę
poznać twoje ciało nagie,
to tak naprawdę,
jak zdejmiesz te tatuaże?

Zechcę palcami
zabłądzić na twoim ciele.
Co z żelastwami?
- przeszkadzają, mój aniele.

gdzieś na pięciolinii
pośród nutek innych

kiedyś klucz basowy
spotkał wiolinowy

słysząc głos anieli
na siebie spojrzeli

z kitkami panienki
te dźwięczne ósemki

jak tylko umiały
arię zaśpiewały

wśród nut poruszenie
na miłosne brzmienie

rumieńcem zalana

nie wstydź się...
przecież nie jesteś naga
w moje słowa ubrana
kwiatów wonią owiana
mym oczom – pożądana

Już nocka zapada
I gwiazdy zapala,
A księżyc – latarnia
Blask wszędzie rozgarnia.

Drzewa cienie kładą
Spowite mgłą czarną.
Wiatr zębami kłapnął,
Liście drzew rozgarnął.

Gałęzie upiorne
Zawyły zadziornie.
Huczy w tej koronie
Piskiem gniazdo wronie.

Smętne jęki starców
Od trawiastych palców,
Jakby z ziemi diabłów
Gnał ktoś siłą czartów.

Wtem cisza nastała,
Z głębi szata biała
W noc się ukazała.
Ach, to błyszczy skała.

W twoje usta się zanurzam,
prawie tonę w ich otchłani.
Innej słodyczy nie szukam,
my oboje to kochamy.

Jest dziwna moc w pocałunkach,
której nie raz doświadczamy.
Jakby na różnych biegunach,
lecz stale się przyciągamy.

Wtulić się mocno w czyjeś ramiona,
Owinąć się zapachem Jej perfum
I powiedzieć komuś – spójrz, to Ona...
To już na pewno jest „życie – premium”.

Szukać i znaleźć Ją, gdzieś na mieście,
A gdy już podejdzie całkiem blisko
I z Jej uśmiechu zaczerpnę szczęście,
Wtedy powiem komuś – mam już wszystko.

przymrozi i śniegu nasypie
- to słyszałem - więc wypatruję,
chociaż jeszcze w uszy nie szczypie
jakieś zimno po nogach czuję.