*** noc

Patrzyłem z okna, w blasku latarni te duże płatki śniegu majestatycznie opadały i kryły wszystkie ślady i nierówności. Świadomość, że jestem tu sam i jeszcze kilka dni tak będzie...
Musiałem to opisać. Po przeczytaniu poczułem ciarki.

Wy też tak macie?

Czyta się z lekkością tańczących płatków ze śniegu.
Czuje się w tych kilku wersach piękne emocje.

Dziękuję za miłe przyjęcie :)
-napisałem potem ciąg dalszy, ale jakoś mi nie pasuje:

Domy, auta jakby z waty
śnieg utworzył wielkie czapy.
Szukając śladu Twoich stóp
ugrzązłem w śnieżnej zaspie znów.

Otoczyły mnie śnieżynki,
ot, takie małe dziewczynki.
Ślicznie wkoło mnie tańczyły
i do tańca mnie zmusiły.

Teraz jestem wyczerpany...
I stoję, w świetle latarni.
Jak tu szukać mojej Panny?

Piękny lekki wiersz miło się czyta ,zgadzam się z Aquarelle warto do Ciebie zaglądac-pozdrawiam miło na dzień dobry:)

Piękne:)
Pozdrawiam miło.

Nie wiem kim jesteś, mężczyzną a może kobietą. Nie wiem, czy jest to kolejna odsłona, kolejnego tu konta. To wszystko wydaje się nieistotne wobec tego jak budujesz zdania, jakie są Twoje motywy oraz wskazówki dla odbiorcy.
Pisz i pracuj nad sobą, bo wszystko co przeczytałem u Ciebie jest warte poświęcenia dłuższego czasu.
Powodzenia.