Inspiracja na opak!
Napisała wiersz jak umiała
Co jej serce dyktowało
Nieopacznie swój wytwór
Przyjaciółce pokazała!
I usłyszała
-to zmień...
-tamto popraw...
-ja bym dodała...
-to wytnij, albo przestaw...
A ona poprawiała, zmieniała
dodawała, wycinała...
Z wiersza jakaś dziwna
Szarada nie do rozwiązania
została
A na końcu usłyszała
-Ależ mnie zainspirowałaś!
Autor
21 August 2021, 10:57
Różnie to bywa ze wskazówkami, uwagami, podpowiedziami, ale trzeba też wyczuć na dystans czy w kimś nie kipi od zazdrości? Ja jestem otwarta na konstruktywne komentarze, ale bywa, że czasem nie zmieniam, bo nie byłabym sobą. Po prostu taka jestem, jaki jest mój przekaz. :-) Nie można być chorągiewką na wietrze, ale też nie warto być tępym młotkiem. Trzeba nauczyć się wypośrodkować- to co piszą i się czyta i to czym chce się podzielić z innymi. :-) Pozdrawiam.
21 August 2021, 20:12
Staram się postępować podobnie. Jestem świadoma zakusów pseudo recenzentów do ingerowania. Wsłuchuję się w uwagi, ale ostateczne decyzje należą do mnie. Sytuacja zawarta w wierszu jest autentyczna, łącznie z ostatnim zdaniem. Na szczęście nie powstał wiersz napisany pod "dyktando innej osoby". Dziękuję za opinię jest ona dla mnie bardzo cenna! Serdecznie pozdrawiam!
22 August 2021, 08:03
Ja napisałam z własnego punktu widzenia i z własnego doświadczenia, bo w swoim przypadku bardzo wiele razy zetknęłam się z ludzką zawiścią i to nie tylko z powodu pisania wierszy. Jest to dla mnie przykre, wyznawać szczerze do bólu, ale niestety w największej mierze najwięcej tej zawiści spotkało mnie ze strony kobiet. :-( Nie staram się mimo wszystko wszystkich kobiet wrzucać do jednego worka. Wierzę w wyjątki. Pozdrawiam serdecznie. :-)