Do Poezji
Co by było, gdyby poezji nie było
Jakich słów używaliby kochankowie
Nie wzorując się na poety słowie
Czy można byłoby szum lasu opisać
Plusk wody, promień słońca, blask księżyca
Wszystko byłoby takie jak wygląda
Ale przecież ten stan nie jest możliwy
Człowiek, osobnik wyjątkowo wrażliwy
Poezję w sercu swoim czułym nosi
Nie musi tego zgrabnym rymem głosić
Co tam, opisane księżyc, słońce, las
Bez metafor i rymów poezja jest w nas
Autor
27 January 2014, 20:24
Dziękuję za uwagę, refleksje, wyróżnienie. Bez Was tych wersów by nie było. Za to szczególnie dziękuję... :-)))
27 January 2014, 20:22
Smutek, wynikający z bardzo wielu przyczyn odwiecznie towarzyszy człowiekowi. Jest nieodłącznym elementem życia. Życie jest prozą, co do zasady, ale przecież poezja jest w nas...:-)
Jak największej ilości radosnych wersów w życiu Nam Wszystkim życzę oraz umiejętności wydobywania z nich radości, żeby nie trzeba było łykać chemii...
27 January 2014, 11:07
chciałbym w to wierzyć
że życie nie pisane prozą
z fantazją w nas mierzy
że nikogo nie leczy prozak
...
pozdr.
25 January 2014, 08:38
Człowiek jest sam w sobie poezją, wierszem który sam się pisze.Pozdrawiam Elu serdecznie
