O Żanie P.

Był Żan bardzo zakochany
w pięknej pannie, córce matki,
której mąż się zwał Kupagiem.
Żan swym teściom przyniósł kwiatki:
"Kupagowi - ta stokrotka.
Kupagowej - róża równa.
Niech tę nader skromną lilię
przyjmie moja Kupagówna."
"Kupażanka!" - skarcił ojciec.
"W takim razie" - Żan drwił z rana -
"to teściowa kim jest dla mnie?
Wszyscy święci! Kupażana?"
Dowód głupstwa, miast humoru
dał Żan niskim swym językiem,
chociaż sam grzeszył nazwiskiem,
gdyż miał takie: Pumpernikiel.