Beksa

Beksa mała w kąciku siedziała ,
łezki do kubeczka zbierała.
Płakała , płakała ...ale wciąż
dno kubeczka widziała.
Łezki słone na dno kubeczka
uronione , nawet nie były zauważone.
W końcu beksa mała ,
kubeczek odstawiła.
Otarła łezki , nosek wydmuchała
uśmiechnęła się szeroko i tak powiedziała :
"Koniec płaczu , pora nastała bym z małej beksy
wesołą się stała...Choć przeciwności w życiu nie mało ,
nie będę już płakała.Pora na uśmiech ...Na łzy -czasami-
ale nie będę je zbierała litrami..."
I do kubeczka po łezkach słonych , włożyła aromatyczną herbatkę.
Gorącą wodą zalała, dużo cukru dodała z uśmiechem na buzi ją wypiła.
Tak teraz będzie sobie życie na pewno nie raz słodziła...

zainspirowane ...chwilą ...dedykuję andrea69 i yestem :)