Wsiadając do pociągu poczułam strach, zza szyby widziałam moich przyjaciół oddalających sie… miałam wrażenie jakbym odjeżdżała i miał już nigdy nie wrócić.
Jechałam podziwiając widoki i rozmyślając nad swoim życiem… gdzie koniec a gdzie początek.. A może nie ma końca tylko wieczna walka… aby dojść do mety trzeba rozpychać się łokciami tak szeroko jak się da, bo każdy chciał dotrzeć, dotrzeć do swojego celu. Lecz wiele z nich rezygnowało już w połowie ze swoich marzeń, zupełnie nie dając im szansy.
Świat jest pokręcony… tak naprawdę nie potrafimy odróżnić dobra od zła… mijamy się nie zważając uwagi na znaki, których jest tak wiele, wystarczy dobrze się rozejrzeć by nadać swojemu życiu odpowiedni kierunek, nie koniecznie pędzącym z wiatrem.
Większość tylko chce brać nie dając nic w zamian … a jakby tak każdy miał odrobinę zdrowego ‘rozsądku’ życie mogłoby wyglądać zupełnie inaczej… czy to możliwe?

Pomylony optymista to osoba lub światopogląd, który zaprzecza temu, co się dzieje wokół, myśląc i czyniąc inaczej niż chce tego umysł zbiorowy. W umyśle zbiorowym nie ma miejsca na współczucie, radość i dobre maniery, wszystkie te cechy przestały istnieć odkąd pojmujemy wolność w kategoriach nonszalancji i zewnętrznej maniery. Styl w jakim człowiek próbuje się wyzwolić od trudności dnia codziennego ociera o szaleństwo pod hasłem: "poniżaj drugiego a staniesz się sławny." Nie da się zaprzeczyć, że żyjemy w kraju pełnym negacji i zaprzeczeń, trend bycia na fali opiera się na założeniu, że jeśli nie będziemy "przeciw", możemy przestać istnieć. Dlatego optymista ma małe szanse, by odnaleźć swoje powołanie jakim jest dzielenie się wszystkim, co w człowieku najlepsze.
Sukces jednego Polaka jest porażką drugiego - taka jest niestety świadomość Narodu, który jeszcze nie wie, po której stronie życia się opowiedzieć. Czy tej, która jest za rozwojem i świadomością, czy za tą jaką uprawiamy od stuleci - nieznośnego połączenia wiary i absurdu.

Pozdrawiam

"W po­lity­ce cała sztu­ka po­lega na tym, aby mieć dob­re oczy i umieć wy­korzys­tać śle­potę innych. " Émile Zola
Śmierć wyzwala z niedoskonałości...i różnie można to interpretować, choć prawda leży zawsze pośrodku. Wyznaczyliśmy sobie pewne normy, których naruszenie w opinii ogółu jest niedopuszczalne, zatem Ci, którzy je łamią są karani. Jednak często pod płaszczykiem moralności kryje się sekret występku, którego jeśli świat nie widzi uznaje się jako nieistniejący. Szlachetność i odwaga zawsze [...]

Ignorancja - nieświadomość, niewiedza, nieznajomość, ciemnota, głupota, ograniczenie, niedomyślność, krótkowzroczność.

Gdy kolejna osoba mówi, że ją ignoruje albo, że ma ignorancja granic nie zna, mam ochotę wykrzyczeć jej w twarz, że to nie ja, a ona mnie ignoruje. Przecież mnie nie słucha, jak opowiadam o temacie kompletnie jej nie interesującym, ale grzeczność przecież wymaga kultury(prawda?), przecież nie odpowiada na moje pytania zafrasowana własnymi myślami, przecież nie umie mi doradzić, przecież nie [...]

"Nie ma końca spo­rom o źródło dob­ra i mo­ral­ności. Ob­rońcy re­ligii nieus­tannie wy­taczają ciężkie ar­ma­ty, że człowiek bez re­ligii byłby is­totą amo­ralną. Lęk przed etyką nieza­leżną jest tak wiel­ki, że również niektórzy niewierzący wygłaszają cza­sem stwier­dze­nia o tym, iż re­ligia jest niezbędna dla ut­rzy­mania mo­ral­ne­go porządku. Nie po­magają tu bijące w oczy przykłady amo­ral­nych zacho­wań owych re­ligij­nych stróżów mo­ral­ności, ani fakt, że [...]

"Jeśli jed­na oso­ba ma uro­jenia, mówi­my o cho­robie psychicznej. Gdy wielu ludzi ma uro­jenia, na­zywa się to religią." Richard Dawkins
To bardzo "śliski temat", ale...nie czytałem relacji z krakowskiej knajpy, nikt oprócz obrażonych i obrażających nie jest w stanie wypowiedzieć się na ten temat. Jedno jest pewne - mamy problemy z tolerancją! Naród Żydowski ma problem od mitycznych czasów Chrystusa z osiadłym trybem życia, taki już jego los - są wszędzie, ale nigdzie miejsca zagrzać nie mogą. Naród Polski [...]

"Nikt nic nie czy­ta, a jeśli czy­ta, to nic nie ro­zumie, a jeśli na­wet ro­zumie, to nic nie pamięta. " Stanisław Lem
Współczucie - jest go strasznie mało, a jeśli zaczynamy je okazywać zazwyczaj działamy mechanicznie, w sposób wyuczony. Jeżeli komuś współczujesz niekoniecznie musi o tym wiedzieć, bardziej to stan ducha niż emocja. Przejawem współczucia nie jest słowo, od niego nikomu nie zrobi się lepiej; w połączeniu z empatią tworzy rodzaj więzi, która pozwala rozumieć się bez słów. Nierozerwalnie [...]

Niby dojrzały po długiej przerwie znów tam byłem..
tym łatwiej stwierdzić mogę, że to było nieuniknione, a ludzi skazanych na ulice najbardziej unieszczęśliwiają rządzące tam reguły..
Podłe, narzucone, wiele silniejsze od zgromadzonego dobra, reguły takie jak:
-Każdy ma rację więc rację musi mieć pięść,
-mówisz twardo albo cię nie ma, niepewność rozpakuj w domu..
I ta że, nikt im biednym nie zabroni żyć bogato.

Ssaki z ptakami - jedyne we wszechświcie osobniki mamy tuż przy sobie.

Jakże zaskakujące jest odkrycie u mężczyzny drugiej formy życia. To jak jakieś zespolenie syjamskie. Ogromna zależność. Mężczyzna i jego ptak, a raczej Ptak, bo wielu samców chonorowo nadaje swoim Ptakom imiona.
Wacek, Julian, Szeregowy, albo bardziej wulgarne słowa, zostają niczym ordery przydzielone Ptakom, które od czasu otrzymania takiego imienia sa pełnowartościowymi mieszkańcami domu a także stają się najlepszym kumplem mężczyzny, jego [...]

Ostatnimi czasy świat ogarnęła mania ekologii. Wielka moda na ekożycie. Ekologia jako nowy przedmiot w szkołach, ekologia na egzaminach,ekologii poświęcony jest co najmniej jeden dział w książkach do nauki języków obcych, ustawy o ekologii. Ekomajtki, ekopieluchy, ekokible, ekomasło, ekojajka, ekożarówki. Jako osoby modne musimy być nastawieni całkowicie proekologicznie. A więc, czas chyba przedstawić przeciętny dzień naszego fanatycznego ekologa.
Nasz ekolog budzi się,nooo cóż, budzony przez budzik zrobiony z plastiku [...]

Boimy się tego co w nas, co tak doszczetnie prawdziwe. Boimy się wszystkiego czego nie zdołamy owinać w bezpieczną bawełne, zepchąć na margines myśli, ubrać w piórka zartu. Wszystko to, co permanentnie uwydatnie nas całych, z każda wada i zaletą, z każdą blizną, jeszcze niezagojoną raną, za każdym wspomnieniem, z każdą plomblą, bądz jej brakiem. Boimy się, być nadto prawdziwi, bo rzeczywistośc przecież na to nie pozwala. Wstajemy rano, a pierwsze co ubieramy na siebie to pancerna zbroja naszych marzeń, pragnień, [...]

Chcąc odwrócić uwagę od swych niecnych uczynków szukają winy w innych. "Bo przecież wszyscy są winni, tylko nie ja. To ja jestem dobry, a ty jesteś zły, a to znaczy, że mam prawo cię zniszczyć.
Mogę nawet rozgnieść cię jak pluskwę i nie muszę czuć się ani trochę WINNY".

"Przyjaciele"
"Przyjaźni szczerej duch nas łączył,
Ale złość nas rozdzieliła.
Duma nie daje, bym spór skończył,
Choć myśl ta sercu miła"

Wszyscy potrzebujemy przyjaciół. Niestety, nałogowcy złości sami niszczą swoje [...]

Podobno człowiek, który zatracił możliwość wybaczania, zatracił człowieczeństwo. A co jeżeli rany, które nam wyrzadzają są zbyt bolesny, nadto głębokie by je zaszyć. Czy za błedy innych płacimy swoim człowieczeństwem? Zatracamy je na tafli tego śliskiego życia. Dlaczego, musimy wybaczać, tolerować głupotę innych. Bo wyrzuty sumienia zeżrą nas od środka? Mamy klaskać choć ręce już omdlałe? Zamknąć oczy na zło, udawać że w ogóle nie istnieje? Czy to nie obłuda? Wybaczamy, tak nakazał dekalog. Ale [...]

Kobieta, laska. Dama, kocica. Pani, domina. Każdy facet może na poczekaniu wymyślić garść określeń płci piękniejszej. Czemu? Żeby je ugłaskać, bowiem to one rządzą światem. Kruche istotki, czarujące spojrzeniem, a tak naprawdę to bezlitosne królowe. No, może jednak mają nieco litości, bo pozwalają nam, facetom, żyć z naiwną świadomością, iż to My dyktujemy warunki. Może tak nie jest? A ilu mężczyzn może powiedzieć, że jego (powiedzmy) kobieta oddaje mu się, gdy tylko ma ochotę? Natomiast, gdy kobiecie chce [...]