Rozważanie na dziś (1 Sm 1,1-8)

Dzisiejsze czytanie liturgii Mszy Świętej stawia przed nami mężczyznę, który miał dwie żony - Annę i Peninnę. Jak dowiadujemy się z treści tego fragmentu, Anna była niepłodna, ale bardziej kochana, Peninna była matką dzieci. Każdego roku, człowiek ten - Elkana udawał się wraz z cała rodziną do Szilo - miejscowości, gdzie znajdowała się wówczas Arka Przymierza. W czasie tej pielgrzymki Peninna dokuczała Annie. Elkana widząc smutek Anny starał się ją pocieszać. Analizując powyższe streszczenie tego czytania, można stwierdzić, że jest to historia, może nawet i piękna, ale ona nic nie wnosi w moje życie. Przecież współcześnie mężczyźnie nie wolno mieć kilku żon oraz są też różne rozwiązania na bezpłodność. Wnikając jednak w głębie tego czytania można zauważyć dwie rzeczy: 1. Miłość, która jest silniejsza od wszelkich przeciwności, miłość, która jest niezależna od braków w drugiej osobie. 2. Czy nie raz zachowywałem się jak Peninna - dokuczałem, czy też wyśmiewałem się z innych osób? Fragment ten ukazuje nam więc jaką wartość ma miłość oraz uczy pokory i szacunku do drugiego człowieka. Jakże aktualne przesłanie tego czytania jest także dziś, kiedy miłość sprowadza się do sfery emocji lub uczuć, a a ja wraz ze wszystkimi ludźmi na ziemi szukam swoich korzyści za wszelką cenę. Zatrzymuję się nad tym fragmentem i zastanawiam się, czy i moja miłość do mojej żony jest taka jak miłość Elkany do Anny? - niestety, moja miłość wciąż jest mała i słaba wobec żony a co dopiero wobec moich braci i sióstr żyjących na tym świecie. Sądzę więc, że kochania drugiego człowieka uczę się każdego dnia od nowa, ale nigdy nie będę kochał tak mocno, jak bym tego chciał.