Noc i my

Ciepły dym papierosa wymieszany z Twoim oddechem otulał mnie w tą sierpniową noc. Słodki zapach perfum na Twojej skórze rozbudzał zamglone wspomnienia. Twoja bliskość przejmowała mnie bardziej niż chłód tamten wieczór. Nie miałam Ci wiele do powiedzenia, chciałam rozkoszować się Tobą w tej gwieździstej ciszy, zanim znów znikniesz na parę miesięcy. Wtedy nie było we mnie namiętności i pasji, była jedynie naiwna tęsknota. Tęsknota za sennymi marzeniami, za wspomnieniem urywków i chwil, które dałeś mi kiedyś, nie wiedząc nawet jakim później będą cierniem w moim sercu. Stałam tam, wpatrzona w ciemny obrys Twojej sylwetki. Piękne były gwiazdy, ale piękniejsze były Twoje oczy, wpatrzone we mnie. Nic nie mogło nam przeszkodzić. Staliśmy tam jakby sami, pamiętam, że ktoś koło nas przechodził, ktoś śmiał się w oddali, ale my byliśmy sami. Bez żadnych zobowiązań, roszczeń, nadziei i żalu. Słowa nie bolały, nikomu się nie spieszyło istny raj oprawiony w dźwięk samochodowego radia. Była noc i my. Później przyszedł zimny, deszczowy poranek z dużą dawką samotności. Wszystko zniknęło, my i tamta noc, został tylko tlący się papieros.