Męczę się, dręczę się... - no i na co mi to?
- Miejże jakąś litość nade mną kobi(e)to!
Zawróciłaś w głowie, serce omotałaś...
- tymczasem mi nie dasz: ni duszy, ni ciała!

Marzę wciąż o Tobie: w dzień i w noc, Kochanie,
wielkim bólem dla mnie jest każde rozstanie...
- Czemu cierpieć każesz, szczęścia nie dasz zaznać?
- Ileż można cierpieć i w nocy i za dnia...?

Kochanie, mój Skarbie najdroższy na świecie:
- Jak w kamiennym sercu Twym iskrę rozniecić?
Marzenie Ty moje – śnie mój o Aniele...
- Tak niewiele trzeba, by było tak wiele...!

Kogo w życiu szukasz? Czego oczekujesz,
że Ci nie wystarczam, albo nie pasuję...?
A „Marzenie” na to: „- Chcę mieć dobry nastrój...
Czego oczekuję? – Kasy, mój głuptasku!”
(by walvit) (12-12-12-12, aabb)

byłoby miło gdybyś ty
ukradła
smak moich ust
i blask spojrzenia
gdybyś namiętnie smak
z ust mych spijała
i w oczach się zatopić
chciała
gdybyśmy grzechem owinąć się
chcieli
spojrzenia, usta w sobie zatopili
oddechy nasze żeby się złączyły
mówił bym miła,
a ty do mnie miły

całuj powoli
na sześć leci kropla
delikatnie po mapie
przesuń palce
a tuż pod ogród

trzymaj, wytrzymaj, otrzyj
sześć usta przygryzaj
dotknij
nie rezygnuj spróbuj

cztery gra - gra wstępna
przyciśnij
nie zwalniaj, rozchyl
wilgotny zapach wymieszany, zmieszany

* usta na sześć a reszta na jeden, dwa...

dla miłości można stracić głowę
ale zawsze pozostanie zmysł dotyku...
to był najpiękniejszy erotyk
jakiego doznałam
nie było w nim
najmniejszej części ciała
najkrótszej części mowy
orgazmów w koronkach
i włosów łonowych

to był najpiękniejszy erotyk
zbliżenie dwóch skrajności
ale bez tej całej chemii ciała
jednak coś z kwantowej teorii

poruszył moje czułki
i lakier bezbarwny
na paznokciach

szemrzą w ciszy
wszystkie feromony
splecione myśli
niczym dwie dłonie
błądzą w ciemno
po mapie anatomii
iskrzy miłość
wzrok rozogniony
serce bierze górę
nad wszystkim
bo to jest miłość

Gdy pójdę linią Twoich nóg,
Trafię do gniazda róż,
Które pokryte są delikatną rosą,
A gdy przyjdzie czas,
rozchylą swoje płatki,
schowają kolce,
pozwolą mi zanurzyć się,
skosztować ich miąższu,
Czuję jak pulsują,
zmieniają kolor na
intensywnie różowy,
Delikatnie słodki smak,
mąci mi w głowie,
Jest jak narkotyk,
Spróbowałem raz i chce więcej,
Już przed Tobą nie ucieknę.

W aksamicie bieli
Milimetr po milimetrze
Odkrywasz punkty na moim ciele
Czujesz dotyk mojej skóry, jej strukturę, zapach
Wdychasz jej woń głęboko
Zaciągając się do płuc
Rozpływasz się
Pragnąc więcej, więcej
Odkryjesz miejsce w którym i w środku ogrzejesz.
W dzikiej rozkoszy w jedności połączeni, ciała bliskością zaspokoimy.
Obłęd serc, miłosne uniesienia.

oddechem mnie otul
podmuchem opleć żądze
pocałunkiem ośmiel
posiądź ukryty sekret

błyskiem spojrzenia oczu
kształt bioder oświeć
wypełnił samotności lukę
westchnieniem spełnienia

do snu mnie ukołysz
nim świt nastanie
ziarnko miłości w sercu zasiej
pozostawiając ślad plonu
po upojnej nocy

dotknij mnie myślą
spojrzeniem rozbierz
całą oblep słodyczą
od obojętności ocal

nie pozwól bym umarła
samotnie w niepamięci
wiara uzdrawia miłość
jest silniejsza od śmierci

pozwól się poczuć blisko
z zamkniętymi oczami
gdy zatęsknię za miłością
złapię szwung w skrzydłach
które kiedyś odpadły

Wydobądź mnie z cienia pragnień,
podziel się światłem, pożyczonym
na wieczność od miłości.

Prosta jest droga do czułości,
wymierzonej sercem wyrwanym
z odrętwienia.

Kiedy narodzisz się w moim śnie,
przytul do myśli moje smutne ciało,
pogłaszcz czule gwiazdy.
A ja, zadedykowana samotności,
przyniosę Ci moje najpiękniejsze chwile,
najcudowniejszą tęsknotę.

I nie będzie już nas, pozostanie
tylko kilka spopielałych muśnięć,
tylko nowo narodzony wiatr, zrodzony
w przyszłości.

Nie będzie nas, bowiem odrodzimy się
w gwiazdach, zmartwychwstaniemy
o poranku.