Pamiętam Jastarnię sprzed lat
dawaliśmy sobie cud miłości
byliśmy w morzu,zanurzeni
do ramion,dotykałeś ukradkiem
moje czułe miejsca,cała mnie
dawałam Ci setki pocałunków
czując w ustach słony smak morza
byleś tylko mój, jedyny,kochany
oddałam siebie Tobie na zawsze
razem śmialiśmy się i plakaliśmy
razem,byłeś dla mnie jak żródło
wody Życia i Miłosci naszej wiecznej
tak wtedy myślałam...kiedy odszedłeś
tam...umarło i moje serce,próbowałam
go wskrzesić nie się udało niestety...
bolało mnie i boli bardzo że 'ktoś'
mi Ciebie zabrał...tak brutalnie odebrał
bezlitośnie odarł mnie ze złudzeń zresztą
dawno ich nie mam ale pamięć o Tobie
zostanie w moim sercu na zawsze...

Lato zawsze przywołuje więcej myśli o Tobie
zapach morza po sztormie to jest i Twój zapach,
bywało,że mieliśmy swoje 'sztormy' ale po każdej
kłotni,świeciło słońce i nasze kochanie
było wtedy najpiękniejsze i cudne polne kwiaty
dawałes mi klęcząc a ja płakałam

i nasza miłość wtedy byla tak radosna,
kochaliśmy się wszędzie,na plazy,w lesie
pod prysznicem a potem zmysły zaprowadziły
nas do łóżka,czekales na mnie z kolacją,którą
spożywaliśmy w łóżku...to była miłosć wielka
już nie mam słów by opisać co czulam i czuję

Miales tak gorące ciało po kłotni
kochaliśmy się namiętnie,zeby szybko
dac sobie szczyt rozkoszy a potem
jak najdelikatniej poznawaliśmy
swoje ciała od nowa ,zawsze tak było,
to był cud...cud Miłości najpiękniejszy

Kłosy zbóż nabrzmiałe
złociły się w słońcu

kołysały się na wietrze
w każdą stronę

szumiały o spełnieniu
ocierając się niewinnie

spierzchnięte od żaru
pękały pod dotykiem