Erotyki

Pokój pełen drobnych gestów.
Kieliszków, talerzy. Nawet kilka ubrań brutalnie ściągniętych. Oddychają jeszcze świeżością, rozpaczą, tęsknotą. Malują namiętny obraz wspomnień który tak będzie pamiętny.

dedykuję mej śmierci jedynej
Ukrzyżuj bluźnierczo na gałęziach
swych ramion
przebij wahanie
stalą paznokci
wychłostaj wstyd wargami
aż do purpury krwi
łzy z potem złącz
w naczyniu powiek
pozwól pić mrok z nich
mym łaknącym oczom [...]

Natchnieniem jesteś
Metaforą serca

Miłości definicją
Zjadasz mnie
Jak ludożerca

Rzeką przez zycie płynąłem
Spokojne były fale
Samotność była mą kochanką
Obce były mi do niej żale

Tej nocy była pełnia
Ja i moja kochanka
Nie chciała mnie zostawić
Dla snu, moja wybranka

Jakby przeczuwała [...]

Nie umiem spać
Bo wyobrażam sobie Twoje usta
Na mojej szyi
Delikatne jak płatki śniegu
Które widzę za oknem
I tęsknię za ich dotykiem
Którego doświadczyłam
Ale ciągle mi mało

Nie całuje jej by ją rozebrać, ani żeby jej coś powiedzieć, moje zamknięte oczy mówią jej wszystko, każdy dotyk jest jak zapisana słowami kartka.

Całuje ją by dochowała tajemnicy to moje postscriptum, wysyłam do niej listy ciszą, a ona odbiera je oddechem.

Zainspirowane cytatem :)

Nieposkromiony żar żądzy, usta panaceum.
Wgryzam się w Twą wargę, hedoniści czerwienieją.
Asceta zasłania oczy choć patrzy przez palce...
Wysuwam spragniony język i w Tobie potańczę.

Róża kwitnie niebiańsko, nie pozwalam jej uschnąć.
Nieustannie pobudzam zmysły, nie mogą zasnąć.
Z Twoich ust wydobywam cudne jęki rozkoszy...
Chwilo trwaj wiecznie, pożądam więcej takich nocy!

Zjawiłaś się pod adresem
moich pragnień
wyrywając szczęściu
nici utkane z grzechu
zachłysnąłem się obrazem
niesiony podmuchem ciała
dotarłem
do skrzyżowania kobiecości
do bólu
do Ciebie

Przepięknie doskonałą
Stworzył ciebie Dobry Bóg
W piersi uposażył
Najrozkoszniejsze
Boskie
Jak najbardziej Bosko
Ulepić je mógł
Całością tego cudu
Krzepi moje szczęście
Nasze
Pieszczone moimi dłońmi
Cudnie falują
Całowane gotującymi się wargami
Nabrzmiewają w moich ustach
Jakby wypełniała się nutami pięciolinia
Puchatość przesmaczna
Wtula się w moje piersi
Co wchłaniają jej miękkość
Gorącą przyjemność
Delikatnie wybrzmiewają
Muskając tors
Patrzę w twój przeszczęśliwy
Kochany kochający uśmiech

To takie dziwne, mówić do ciebie
No bo ty przecież nie żyjesz
Byłeś tu kiedyś, byłeś na pewno
Teraz w wspomnieniach się kryjesz
To takie dziwne rozmawiać z tobą
Nad naszym wspólnym grobem
Ty chyba myślisz że nie pamiętam
Krótko nosiłeś żałobę
Lecz moja pamięć miewa się świetnie
Pamiętam twoją agonię
Pamiętam pieśń przerwaną zbyt wcześnie
Stos twój w mej głowie wciąż płonie
Więc nie mów do mnie „było, minęło”
Pora iść wreszcie do przodu
Bo jeśli pójdę, to już nie z tobą
Ciebie znów składam do grobu
Próżno mi kłamiesz żeś żyw, żeś jak nowy
Przez słowa twe widać kości
Ja w zmartwychwstanie ducha wierzę, ciała
Ale nie naszej miłości

Bardzo proszę o opinie i rady!
EDIT: odnośnie utworu :P

W moich objęciach ciało Twoje
Takie drżące i oddane ,
Bo wczorajszych słów pieszczotą
Wciąż jeszcze rozgrzane.

Namiętnością zmysłów znów Cię podrażniłem
Swój każdy oddech na Tobie zostawiłem,
Po ciele jak po mapie wargami wciąż błądziłem
Do rozkoszy niespotykanej Cię doprowadziłem.

Będąc na odległość oddechu czułego
Odmierzamy sekundy do zakończenia upojnego,
A dziś znów ...
Maluję wyobraźnią wczorajszy portret Twój,
Gdy jesteś przy mnie i nie jest to tylko sen mój.

Dedykowany Mojemu Kochanemu Serduszkowi R.ღ
Rafał S.
~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
07.10.2018

Po zmierzchu wschodzi w Barze
I wędruje do Budvy niebem Sutomore
Widzi że siedzą pod drzewem Figowym
I czekają aż im opadną liście

Chwila i jej usta pełne rozkoszy
Jego rozkosz rozkoszą jej ust

Świtem zastał piegi na ścianie pokoju
Prześcieradło sztywne
Jakby krochmalone

Kiedyś to kurła było...
Odrobinę ciała się pokazało
I na biuścik, na nóżkę
Wszystkie sprawy się załatwiało

Odpięlam parę guzków
I poszłam raz do rzeźnika
dostał na widok biustu bzika
Co dziennie miałam schabowe
Choć były puste półki sklepowe
[...]

Jesteś jak morze
I nikt się nie dowie
Co to morze może

Koisz jak balsam
Otaczając gdy jestem sam
Karcisz sztormem
Gdy jestem krnąbrnym snobem

Dajesz zbawienie
Gdy patrzę na każde Twych fal westchnienie
Chronisz gdy grzmi świat
Aby nie wyrządzić mi strat

Stajesz w sukni pięknej wschodu słońca
I obserwowaniu Ciebie nie ma końca
Dlatego dryfować pragnę po bezkres
Otul mnie wiatrem na cały ten stres

Aby nigdy powodzi Naszego statku nie doświadczyć
DO końca życia tylko z Tobą pragnę być :)
KOCHAM CIĘ :*

Lubię piersi twoich falującą przestrzeń
Kiedy obiema dłońmi obie je pieszczę
I nogi twoje gdzieś wysoko w powietrzu
A twoim wnętrzem mojego ciała cud