Pościel w kwiaty lotosu
W krzykliwych kolorach
Rzucających urok
Jedwabistym różem
Delikatnych płatków

Podszyta wspomnieniami
Powabnych dodatków
Z wyszukanym smakiem
Ręcznej roboty
Fason francuski

Na wygodnym łóżku
Pięknie rozłożona
Cieszy oczy
Zmysłowością formy
Dobraną do wnętrza...

Łaskawość chwili
Dłońmi łaskocze
Serce otwarte
Podmuchem miłości

Bujna namiętność
Chmury me czyści
By blaskiem słońca
Rozpoznać czułości

Nagie emocje
Wchodzą słowami
By rozgrzać
Rozchełstane myśli

A ja mrużąc oczy
Czekam rozedrgana
Nie zamykając
Serca na klucz...

Otulam twarz
Zmysłów tchnieniem
Słodkim zapachem
Bluszczu pożądania

Ogród rozkoszy
Zachwyca się pięknem
Kwiatu co płatki
Rozchyla kochania

Słowa barwią
Policzki i usta
Nadając smak
Słodkiego miodu

Burza zmysłów
Ogarnia ciało
By stać się częścią
Miłosnego kodu...

Dotyk dłoni...
Ust gorących...
Ciche szepty...
Nadaję ton...
Nadaję rytm...
Wśród rytmu...
Wśród szaleństw...
Zatopienie
Zatracenie
Sam niebyt
Pełnia....

Gwiaździstooka noc
Otula mnie ramieniem
Zasłaniam nagie ciało
Zasłonką rzęs
Jestem pełnią księżyca
Dochodzę na skraj nieba
By stać się jednym echem
Z blaskiem i dwoistością
Ciał niebieskich....

Dodałem już kiedyś ten wiersz jako myśl. Na moim starym koncie. Jeszcze zanim dodano możliwość dodawania wierszy.

Ma miłości ukochana,
Przez serce me wybrana,
Dla ciebie ten wiersz napisałem,
Bo się w Tobie ogromnie zakochałem.

Twój uśmiech, Twe oczy,
To blask szczęścia uroczy,
Co rozświetla mrok samotności,
A nadaje większy urok naszej miłości.

Gdy po pewnym przykrym dniu Cię zobaczyłem,
To w rozstanie nasze jeszcze nie wierzyłem
Do czasu, w którym Cię z innym ujrzałem,
Lecz ten upadek z dumą przetrwałem.

Dziś siedzę, dokańczam wiersza pisanie
I na moją byłą miłość nie mówię kochanie.
Życie bolesnym bywa - musimy stawić czoło wyzwaniu,
By myśleć o nowej dziewczynie, o pokochaniu

Miłości…
Szczęśliwy, kto Cię spotkał
Szczęśliwy, kto Cię złapał
Szczęśliwy, kto Cię nie stracił
Szczęśliwy, kto Ciebie nie kupił

Spotkałem, poznałem
Poznałem i pokochałem
Odpuściłem, straciłem
I łzą słono zapłaciłem

Pozwoliłem jej odejść
Pozostała ogromna boleść
Ból, strach i wielka pustka
Czy jest na to odtrutka?

Trafiony strzałą Amora Sarmaty
Dostałem od życia i miłości baty
Rany nie prędko się zagoją, ból zostanie
Póki Amor nie ruszy na nowe polowanie

Oczekuję kolejnego wystrzału
Oczekuję kolejnej rany
Amorze pijany.

Jest taka chwila cudowna,miedzy nocą a dniem,
Tak, między czernią i bielą, między jawą a snem.
Gdzie tęcza lśni, wszystkimi kolorami szarości.
Gdzie jaźń się trzepocze, choć sen jeszcze gości

Cały świat drży, radością nowego dnia poczęcia.
Za oknem słychać pierwszy szczebiot ptaszęcia.
Zielone liście drzew, budzone są w wiatru szumie.
Po szybie okiennej, pierwszy słońca blask sunie.

Wśród dźwięków tych słychać oddech tak równy..
Skronią przy skroni, bezpieczny, spokojny i ufny.
Nozdrza me wypełnia zapach ciała sennie ciepłego.
Każdą swą cząstką, tak czule we mnie wtulonego.

I wiesz, uwielbiam ten stan, miedzy nocą a dniem,
Tak, między czernią i bielą, między jawą a snem.

( 28 luty 2011 r.)

Drżenie ciała, czułą ręką kojone,
Lecz ręka nie ta...
Uczucie cierpieniem skrwawione.
Najdelikatniejsza pieszczota ręki,
Gdy ręka nie ta...
Torturuje ciało, błyskawicą udręki.

Ciepłe sercem miłości płomienie,
Lecz serce nie te...
Pożogą bólu każde, wspomnienie.
Sercem serca, łatwo nie zastąpi, [...]

Schowani pod słońca nocnym odbiciem
chłonąc nawzajem księżycowe oblicza
ja gładzić będę skrzydła motyli
ty niebo twarzy ku mnie pochylisz

Zamknięci w kapsule odcodziennienia
przed losem chronieni przeźroczem cienia
ja będę pragnień rozgryzał brzoskwinie
ty moje w echo zamienisz imię.

wiesz?
ja też

zaraz się stanie
nasze przenikanie

Jego ramiona, niczym pnącza winorośli, otaczają me ciało.
Jego dłonie suną po mym ciele, chcąc uchronić mnie przed zimnem.
Jego ciepły oddech, niczym fala na morzu, płynie po mej skórze.
Jego usta muskają mój kark, z sekundy na sekundę, coraz namiętniej.
Jego oczy czule wpatrzone w głąb mej duszy.
Ta namiętność... Ciepło... Bliskość...
Niestety na razie, tylko marzenie...

Czegoś mi brak, czegoś pięknego..
Dotyku warg, uśmiechu Twego.
Twych miłych pieszczot słodkich, jak miód,
Oczu kochających, dźwięku Twych słów.
Twej obecności, ciepła, oddechu,
Twej miłości, żartu, uśmiechu.
Brak mi wszystkiego. Więc po cóż żyć ?
Przecież i tak nie mogę z Tobą być.
Mówisz że kochasz i mej miłości jesteś rada,
Lecz prawo do Twej miłości inny posiada.
Życie me puste, jak bez obrazu rama.
I nikt nie chce tego zmienić. Nawet Ty sama.