wypij moją miłość
niosę w sobie północ
we mnie ogrom księżyca
i odwrócone niebo

pożądam, czuję
twoje rozpalone ciało
to milonga miłości
odrobina drżenia.

narasta pokusa
wyczucia - wczucia
wiruje sex w powietrzu
ognista pętla tajemnicy...

szepczesz
jak gdyby świat mógł nie usłyszeć słów
opuszczających Twe nabrzmiałe wargi

i może nie usłyszy
bo chwytam w usta każdą literę
oddech
westchnienie
spełnienie
i ciszę
[...]

Słońcem rozgrzani,wiatrem muskani
pielęgnowaliśmy swoje szczęście
dziś słońce jest takie jak wtedy
kiedy siedząc w zieloym parku,na ławce
całowaliśmy się,dotykali nie zauwazając nikogo
wokół siebie...potem poszliśmy do Ciebie
pospiesznie zamykając drzwi, byliśmy głodni
dotyku,pocałunków,słów o miłości cicho szeptanych
a kiedy słyszałam Twój przyspieszony oddech
stawałam się wilgotna...dotykałeś mnie tam,
gdzie jest kwiat mojej i tylko Twojej jak mowiłeś rozkoszy
dotykałam delikatnie Twoich pleców całowałam je jakbym bała się
ze Cię spłoszę,ze odejdziesz...zawsze pytałeś 'czy mogę?'
kiedy chciałeś wejść we mnie a ja tylko przyciągałam Cię do siebie
pragnąc byś tak trwał,na zawsze...zaraz po naszym szaleńczym
doznaniu rozkoszy,całowałeś moje oczy mokre ze wzruszenia.
potem calą mnie obsypałeś pocałunkami, ja robiłam to samo
Twój zapach był dla mnie jak najcudowniejszy afrodyzjak
często zasypialiśmy wtuleni w siebie by obudzić się,wziąć kąpiel
i pójść na długi spacer.Dziś,spaceruje sama, czekając na nasze spotkanie o które codziennie proszę Boga

gamą palców zagraj na ciała akordach
pod batutą wibracji ukrytego instynktu

mroczny cień będzie namiętną inspiracją
zapach świec zachęci do miłości
ogień wznieci klimat w zbliżeniu

aura w porannej rosie tropikalna
zefirem będzie każde westchnienie

wydechu splecionych rąk w warkocz
odmierzaj minuty sekundy w pajęczynie
zmysłowej podniety ze mną wspólnie

Dotykaj mnie, wzbudź mnie, zaproś, roziskrz.
Pieść, pieść, pieść. Pieszczotami
Doprowadź do konwulsji w rozkoszy.

A potem jeszcze raz daj się zgłębiać,
Niech twoje piersi będą jak fala za falą,
Nim wygaśniesz w dygotach w błogość.

Wreszcie staniesz się trzecią tercją. Popędź na mnie.
Cwałuj amazonko w ogniu nieskrępowania,
Nieskromnością zakrzyczymy burzy grzmot.

I głośnymi oddechami powracając z niebios,
Akurat spotkamy przekolorowe poświaty przedświtu.
Wystygniemy i będziemy druhnami na weselu słońca.

Tak blisko że bliżej się już nie da
Mam Ciebie i miłość a jednak
Wciąż czekam i szukam po cichu
Nie mówimy nic o tym a cisza

Taka wymowna się przelewa
Zbędnych słów nie potrzeba
Słychać symfonię na nutach
Zmysłów przyciągasz jak przynęta

Nie mogę w myślach przestać...
Grzeszyć w roli głównej z Tobą
Moje oczy zamiast ust mówią
O najskrytszych pragnieniach

Jakich noc nie śmie wyśnić
Gdy Morfeusz tuli w objęciach
Tak więc czekam w nieskończoność
Domyślisz się? Odgadniesz?
O czym nie wiesz i nie masz

POJĘCIA...

skrępowana w kajdanach miłości
oswojona poprzez pokrewieństwo
dusz pokocham bez sprzeciwu
nie obawiając się niczego
pierwszy raz wpadłam w sidła
oddając się w całości

jesteś tuż tuż czekam z utęsknieniem
na każdy twój ruch gest czyn a ty nic
milcząc wpatrzony jak w obraz we mnie
własne myśli za obojętnością chowasz

z każdą chwilą rośnie mur między nami
gruby wyczuwalny nie do przebicia twardy
spojrzenia w słowa na wskroś strzelają
ciasno się robi mnie i tobie na dystans

jesteś wciąż daleko choć bardzo blisko
nie ma mnie tam na dnie w twoim sercu
nocą przez sen inne imię cię nawiedza
wołasz Alę do mnie powiewasz chłodem

słowa w smsach okazały się puste
w ciemnym kącie marzenia zepchnięte
za mgłę zwątpienia zachodzą źrenice
niepewność uczuć wszędzie hula

obca inność na sam widok paraliżuje
strach przed zmianami w nieznanym
staje na szali dojrzałości wyboru
emocje grzmią jak podczas burzy pioruny