Zmieniasz swe ciągle postacie, Udajesz kogo innego,
Czy niszczyć życie ludzi, Jest Twoim życiowym ego?
Jeżeli czujesz dumny, Gdy zdołasz kogoś okłamać,
Nie jesteś tym człowiekiem, Który powinien mi serce łamać.
Ono jest zbyt szlachetne, By ze złem przegrało walkę.
Nie śmiej się w duszy ze mnie,I nie ciesz się wygraną,
Bo tak jak potrafię kochać, Potrafię i nienawidzieć.
Rzuciłeś mnie rękawicę, Podnosząc ją, przyjęłam wyzwanie.
Pragnąc ujarzmić me serce, Możesz zostać w przegranych.
Nie będę kuć z Tobą miłości, Wykują ją z kimś innym.
Nie cierpię, gdy ktoś okłamuje, I nie czuje się wcale winnym,
Wkrótce zapomnę o Tobie, Nie uda się Ci mnie zniszczyc,
Bo chociaż myślisz inaczej, Ma dusza jest wciąż czysta.
Szukaj już innej ofiary, Nadchodzi czas odpowiedni.
Wskazówki stają zegara I miłość ma do Ciebie wciąż blednie.
Milczenie nie jest miłością. I wcale jej nie podsyca.
Odwrotnie, zabija uczucie, Które powoli zanika.
Nie mówię, że nie potrafisz kochać, Lecz po co ci łamać serca?
Czy daje Ci to radość- Pokazać nad kimś swą wielkość.
Ześmściłeś się nade mną. Lecz mnie to nie złamało.
Z wysoko podniesioną głową, Nadal sobą pozostałam.
Nie wiesz, z kim walczyć zacząłeś, Nie uda się Ci mnie skrzywdzić,
Niech inna zwie Cię Aniołem, Nie będę Twego ognia popiołem.
Nie budujesz wcale miłości, Na drodze swojej wszystko niszczysz,
Dlatego już wkrótce odchodzę, Nie stoję na Twojej niszczącej drodze.
Z dumą zniosłam porażkę, Gdy publicznie się nade mną pośmiałeś.
Mam serce bardzo odważne, Wiem, że moje zło mi oddałeś.
Nie buduj miłości na złości, Przestań być przeciwnikiem,
Jeżeli nie chcesz mnie kochać, Ciesz się dzisiejszym wierszykiem.
Nie chełp się tym, że Cię kocham, Bardzo grubo się mylisz,
Próbowałam zbudować miłość. Lecz niech już zostanie to w tyle.
Bo czyż można kochać kogoś, Kto wkłada maski zawiłe?
Raz po raz zmienia postacie, raz jedną osobą raz drugą!
Nigdy nie będę płakać. Nie ciesz się nawet daremnie,
Bo ty się czegoś boisz! Oszukujesz ludzi nikczemnie,
Raz po raz dwoisz, czy troisz. Nie kocham Ciebie wcale,
Chociaż próbowałam, nie skryję, Bo jakże można pokochać
Nie widząc człowieka na żywo.
Byłeś moim marzeniem, Chciałam spotkać się z Tobą.
Jednakże wciąż karmisz milczeniem, Nie darzysz mnie swoją rozmową.
Wolisz pozostać w ukryciu, Zostawaj sobie na zdrowie.
Zbuduję ja swoją miłość, Do innego mężczyzny na nowo.
Daję Ci czas do wieczora, Masz mi dzisiaj prawdę ujawnić,
Jeżeli tego nie uczynisz, Zostaniesz przeszłością dawną.
Jutro nie będziesz w mym sercu, Zapomnę o Tobie na zawsze.
Lubię wykuwać miłość ogniem, Lecz nie znoszę miłości chłodnej.
Nie myśl, że nikt mnie nie pokocha, nie jestem taka niegodna.
Nie chełp się swoja wygraną, Nie odniosłeś nade mną zwycięstwa.
Odejdę na zawsze, od jutra rana. To będzie Twoją zwykła klęską.
Nie chciałeś mojej miłości.Więc zostań tam, gdzie jesteś.
Karm inne swoja złością, I czerp z tego szczęście wieczne.
Nie upadłeś przed miłościa na kolana. Sam dokonałeś wyboru.
Poddałeś mnie różnym próbom, Nie chcę Twego oporu.
W Twym sercu żyje zazdrość! Dlaczego o mnie zazdrościsz?
Nigdy mnie nie widziałeś, Nie byłam Twoją własnością.
Zgasiłeś płomień strumieniem, A tak kowale nie czynią.
Już miłośc nie płonie strumieniem. I blisko jest zakończenia.
Ukrywasz się, bo masz co ukrywać! Boisz się spojrzeć mi w oczy,
Widocznie wątpisz w swój urok, Że przy spotkaniu mnie nie zauroczysz.
Byłam i jestem Boginią, Lecz Twą tylko do jutra.
Wyrwę uczucie z serca, Jak piłkę je nogą kopnę.
Poleci daleko w zaświaty. Niech sobie gdzieś tam fruwa.
A ja pokocham od nowa, Tego, potrafi miłość odczuwać.