Menu
Gildia Pióra na Patronite

Obłokiem namiętności

zaproszę Cię kiedyś Kochanie do siebie
pójdę po dzbanek i filiżankę
a Ty usiądziesz i będziesz jak w niebie
odmierzę Ci ciepłej miłości szklankę
wypijesz jej łyka ot delikatnie
ocenisz i powiesz jaki jej smak
wiesz przecież że dusze nam bratnie
bo dzieli nas trochę już wspólnych lat
siedzisz wciąż cicho i pijesz powoli
spoglądasz na mnie swym tkliwym wzrokiem
twa ręką wciąż czule moją miętoli
namiętność kroczy do nas z urokiem

1543 wyświetlenia
16 tekstów
0 obserwujących
  • dana1596

    30 May 2014, 16:03

    w miłości najwięcej
    daje gorące serce
    przez głębokie oczy
    widać duszę i w nocy
    ale najczęściej
    w ruch idą zmiętolone ręce :)

    wiersz wprowadził mnie w świetny liryczny nastrój, sama chętnie łyknęłabym sobie z tej szklaneczki:)
    Pozdrawiam

  • RozaR

    30 May 2014, 14:34

    Lubię przyznaję- lecz prawdę ci powiem
    W tej szklance z dużo
    Przesłodzonej miłości.
    Lat tyle ze sobą bywamy
    I trochę problemów za sobą też mamy
    Więc jak mi znowu szklankę miłości zaparzysz
    To dobierz proporcje
    Słodyczy i goryczy.
    By drugim razem cierpliwości mej nie ćwiczyć.

  • Papużka

    30 May 2014, 14:14

    Ładny, pomyśl o zniwelowaniu powtórzeń.