RIDERS OF THE STORM

Uwielbiam ten fragment codzienności
Kiedy jesteśmy ze sobą
Kiedy jestem pod tobą
A jestem w tobie

Za oknem namiętna burza
A my jesteśmy jej piorunami
Wyładowaniami rozkoszy
Głośnymi hukami gromów
Potem malujemy sobą
Na bezchmurnej kochającej nocy
Tęczę wielobarwnej bezsenności
Aż po świt o jasnym niebie
Z którego my chce czy nie
Krzesamy ponowność
Chleb codzienny
Rozkoszy gromy