À la périphérie de l'esprit

Uchylam okna, wyłączam muzykę
Szum wiatru oczyszcza mą duszę
Linie hipnozą oczy me wiążą
Zapomnieć pragnę, zapomnieć ja muszę

O włosach rozwianych
O pięknym uśmiechu
O dołeczkach w policzkach
O oczach ze śniegu

Pragnę Cię bardzo
Zobaczyć, przytulić
Być podporą i murem
Do snu utulić

Powiedzieć coś szczerze
Bez wstydu, bez lęku
Mówiłem wielokrotnie
Jednakże bez dźwięku

W czynach, nie w słowach
Przysięgę złożyłem
Trwam przy niej wciąż
O Tobie marzyłem

Bez odpowiedzi mijają dni
Wieczory - milenia
Historia to długa
Lecz bez znaczenia

Po co to robię
Nocami błądzę
Nie po drogach
Po własnej łące

Odpowiedz mi proszę
Brakuje słowa
„kocham”
…
To tylko mowa