**poemat na dwa pióra

Rozchylone Twe usta w półszepcie...
Chłonę oczami - nic nie uronię.
Wypuść ten szept, niech nie tkwi w areszcie.
Bez Twoich słów w domysłach utonę.

Otwieram usta dla westchnienia,
Żeby wypuścić z siebie płomienie.
Niech się przykleją do mnie Twoje oczy
I niech otulą mnie w krąg Twoje dłonie.

Rozchylone Twe uda w sukience...
Jestem myślami - tak niedaleko.
W sercu układam wierszyk naprędce
I widzę obraz pod mą powieką.

Sukienkę zwiewa ze mnie czar nocy.
A uda dziwny wiatr w górę podnosi.
W moje włosy wpisują się wiersze.
Na moim ciele malujesz obrazy.

Zapach kwiatów odurza jak sen.
Dotyki rąk grają melodie nocne.
A w Twoich oczach dostrzegam też
Ten rozpalony miłością ogień.

Rozchylam Ci usta w pocałunku,
A szepty drżą przy naszych policzkach.
Brak tchu - płuca wołają - ratunku!
Rytm serca pojawia się i znika...

Twoje wargi mają w sobie siłę,
Ogarniają mnie setkami dreszczy.
Tak trwać w melodii pocałunku
W akompaniamencie dotknięcia.

Rozchylam Ci uda delikatnie...
W spełnienie ubieram Twe ramiona.
Upajam się, gdy rozkoszą pachniesz.
Tej nocy, dla mnie jesteś stworzona.

Jestem ciepłem i Twym pożądaniem
Ogarnięta w nocnym gwiezdnym szale.
Lubię swoim sercem i swoim ciałem
Twoje dłonie i usta wciąż od nowa upajać.

Czas zatrzymał się pośród tych szeptów,
Które daję i których wciąż słyszę więcej.
Chcę tak trwać jak woda i powietrze,
Całą wieczność dotykając Twego serca.

Xena i ja