Przyjdź...
Przyjdź do mnie nocą
I dotknij mej duszy
Pozwól mi poczuć, że jestem
Dla ciebie wszystkim
Dotknij mych warg
I pozwól poczuć Twój słodki smak
Pozwól mi cieszyć się każdą sekundą
Gdy serce bije mi za szybko
Dotknij mego ciała
I pozwól poczuć Twoje gorące dłonie
Pozwól mi cieszyć się każdą iskrą ognia
Który rozniecasz we mnie swym istnieniem
Dotknę Twych ust
By poczuć gorący smak namiętności
By poczuć, że pragniesz mnie bardziej
Niż kiedykolwiek wcześniej
Dotknę Twego ciała
By poczuć Twą moc i pierwotny ogień
By doświadczyć tej boskiej rozkoszy
I poczuć niebo na ziemi
I gdy ogień wygaśnie
Nie odchodź ode mnie
Zamknij w mnie w swych ramionach
I ukołysz do snu swym aksamitnym głosem
Ochrypłym po powrocie z raju
13 July 2012, 09:31
Miło mi Agnieszko, chyba z wiekiem pamięć mi się poprawia, bo coraz częściej czytając innych, przypominają mi się własne słowa :) Ale kiedy dziś zerknęłam na te swoje bazgroły, zauważyłam, że sama muszę go...skorygować :):):):) Trochę...dorosłam :):):)
Buziaki i życzę Ci pięknego weekendu :):) Autorce wiersza również...:)
13 July 2012, 08:19
Fajny...myślę jednak że zbyt często powtarzają się tu słowa dotknij mnie na zmianę z dotknę Cię ...to mi troszkę burzy wiersz...zbyt dużo tego - zamieniłabym słowa...
Julko czytając od razu wspomniał mi się Twój wiersz:) Tak bardzo mi utkwił w pamięci...12 July 2012, 20:03
Daaawno temu napisałam...
"...Przyjdź...
kolejny raz popłyniemy
w otchłań namiętności
zostaw ciepły dotyk dłoni
na każdym skrawku ciała
obsyp pocałunkami które
grały na każdym zmyśle
delikatnie, subtelnie
rytmem naszych serc
bez opamiętania...."Lubie takie...wiersze :) Miłego wieczoru :):)
