lubię ten wiersz, dobrze, że znowu na niego trafiłem.

Co to znaczy, oświeć.

Ja to zauważam czytając Cię...

Mogę CIĘ pociągnąć za język? Kto jeszcze mówi, że się otwieram? A w ogóle, to musiałem na chwilę się zamknąć na Ciebie przed codziennością.

Tu się chyba odnajdujesz...

Oj nie wiesz jak bardzo chcę ludzi, ale oni też muszą przyjąć mnie takim wielowymiarowym jakim jestem, dlatego tak nie wielu ze mną.

Otwierasz się na ludzi...:)))

Rozwiń tą normalność.

Nie widać, nie słychać, chyba normalniejesz;)))

Czyżby mi odbijało? To widać?

he he...artyści czują się nierozumiani...może to znak, że się nim stajesz;)

Wiem, ale Bóg mógłby nie zrozumiec mojej glorii dla Ciebie.

Ja nie jestem w formie;)

Tak. Bóg miał świetną formę jak tworzył Twoją formę.

Plus Jasiek, tylko chłopa brak :D