Gdy jesteś, nocą zabłyska krąg słońca...

Pełna wzruszeń od świtu do nocy
Dzień staje się nowym wyzwaniem.
Smutek i tęsknota za mną z tyłu kroczą.
Nie sprostały mym oczekiwaniom.
Piosenka szczęścia w mym uchu dżwięczy.
Idę przez kwietnej łąki szpaler.
Uczuć nadmiar już mnie nie dręczy,
Sama jestem miłości kowalem.
Tęsknota nie przytłacza i już tak nie boli.
Miłość zachłystnęła wszystkie zmysły.
Pogrążam się w niej do woli,
Jak w niebieskim obłoku czystym.
Moje serce trzymasz w swych dłoniach.
Słyszysz jak trzepocze jak flaga na wietrze!
Czy je potrafisz od smutku zasłonić?
Zatrzymać w nim miłość na wieczność?
Nie boję się ciebie, najmilszy, utracić,
Bo dałam Ci serce zranione swoje.
Obiecałeś troszczyć o nie,
Tak, jakby było Twoje, właśnie, Twoje.
Nie oddawaj mi serca spowrotem,
Niech żyje z Tobą wiecznie.
Niech ono miłości czarownej wrota
I Tobie otworzy koniecznie!
Gdy jesteś, ogarnia mnie bezmiar szczęścia
Godziny mijają niezauważalnie,
Chociaż strzałki zegara lecą machinalnie
Pograżąm się w zapomnienia odmęcie.
Gdy jesteś, świat zapala się tysiącem blasków,
Nocą zabłyska krąg słońca na niebie,
Noc nagle staje się taka jasna,
Dlatego że chyba kocham Ciebie.
Gdy jesteś, wszystko ucieka w niepamięć.
Odchodzą wstecz troski dnia powszedniego.
W moim sercu zaczyna się zamieć,
Bo serce rwie się do Ciebie jedynego.
Gdy jesteś, tonę w szczęścia otchłani,
Pogrążam się w niej, jak morskich odmętach.
Tak się cieszę, gdy zostajemy sami,
Rozstanie nie straszy na życia zakrętach.
Czy mamy przyszłość? Nie myślę o tym!
Cieszę się, że teraz darzysz mnie zaufaniem.
Nasza bajka trwa teraz. Dopiszemy ją potem.
Gdy mosty zbudujemy nad rozstaniem.
O wspólnej przyszłości boję się marzyć.
Niech los sam napisze naszego życia karty.
Lecz w swych marzeniach lubię rozważać
O Tobie, o nas, o miłości, której Ty jesteś warty!
Tak bardzo tęsknię, gdy odchodzisz.
Tęsknota bólu maską mnie okrywa.
I taka szczęśliwa jestem, gdy przychodzisz.
I wtedy miłość swymi skrzydły mnie porywa.