Łapię oddech

Na brzegu łoża mego, niczym rozrzutna przynęta
wabić chcę, chcę złowić, niech ta noc to zapamięta spokojna.

A ty się w tym zanurz i rozkołysz, wypłyń by wrócić o świcie
na łożu bieli tyle czerwoności, a Ty nas zatop w błękicie spokojnie.

Wyławiaj z każdej kropli resztki pożądania i płyń za namiętnością
ubierz mnie w swój oddech, dopasuj z zbyt ciasną nagością spokojnie.

Żeglujemy w środku oceanu, a nasz okręt co chwilę dobija do brzegu
Dryfujemy pod prąd, bez żagli, rozgniewując ocean w pośpiechu spokojny

Na brzegu łoża mego, niczym rozrzutna przynęta
Wypływam, łapię oddech, ta noc to pamięta spokojna.