***

Kochanie, przepływasz przez miasto jak mgła
scalasz się ze świtem
dzięki Tobie to właśnie ja
jak kropla na łące zachwycam

Osłaniam się pyłem zgniłych świerszczy do snu
i rozpościeram swą aurę
byś to właśnie Ty
odnalazł mnie, wybudził ze strachu

Latam w przestrzeni i krzyczę że tu Cię ma
widzą a nie słyszą?
to komedia niemego bólu

Kołdrą przykrywam zasady
odkładam na margines cały znój
jak to jest byś oszukanym
pogrubionych myśli rój- chcę się zapomnieć
i umrzeć w Twojej miłości

Już dziś będziemy mknąć poprzez aurę naszej wielkości