Dotknij mnieprzejedź palcami po skórzechwyć pewniei podnieś do góry.
Nie baw sięzabierz mnie do krainy marzeńpomóż odlecieći szybować naucz.
Połóż mniepośród miękkości jedwabiunie będziemy teraz rozmawiaćdopiero rano.
mercy
Autor
20 August 2015, 22:31
Dziękuję. Pozdrawiam.
20 August 2015, 15:21
Świetnie się czyta, jest w tym płynność ruchu i akcji. Ostatnie dwa wersy czytam:" nie będziemy rozmawiaćnie teraz"