Caya

Cisza, tłumiona melodia
Znasz ją
Stara kołysanka Ipsum
Tja, i kolejna różyczka, biała róża,
Kolejna wkuta w marmur pieśń
Kolejna sklejona powieka
Zamarłe w bezdechu usta
Łza i koleina
Buzujący w kominku ogień
Beethoven
I znów ta przeklęta kołysanka
Akord , po akordzie
Uderza w ciszę
Koi dłonie
Ucisza wiatr
Znasz ją
Lewitujący szum
Napunktowane,
przysiada obok ciebie
splot palców
dłoń zaciska się obręczą na nadgarstku, rozcina, więzy
oddech zwalnia
chłodna dłoń
krew spływa po uchu
spada kroplami za koszulę
smyczek przecina ciszę
tylko ty i on
Oddech zwalnia
Półmrok
Tak bardzo ci na nim zależy prawda ?
Drań
Dupek
Idiota
Kochasz go każdym segmentem ciała każdym promieniem woli
Ennken
Szept
Spowija mnie ciemność
Rytm przebija białą dłoń, pulsuje w ramieniu