dotyk
być spętana
nutą miłości
by trwać tak
w kruchości
dotyku
w naszych szeptach
gdzie spłoszone spojrzenia
łasząc się
i sącząc zapach
przemierzając
opuszkami
linię własnych ciał
gubiąc się
w pętli czasu
kruchości istnienia
i smaków języka
ukojeniem mym jesteś
bo wpuściłam cię
do mojego świata
skąpanym Twoim uśmiechem
Z szuflady cieni...
Autor
52 539 wyświetleń
642 teksty
48 obserwujących
17 December 2020, 20:11
Śliczne.
Także oprawa muzyczna. :)