Miał tyle powodów, żeby zyć. Chyba po prostu nie potrafił być szczęsliwy. Tego jednego nie można nauczyć się na Harvardzie.

Ich śmiech przyprawiały go o bezsilną wściekłość. Jak mogą śmiać się i paradować po ulicach, jak gdyby życie nie zmieniło się od wczoraj? Jak to chlerne słońce ośmiela się świecić takim blaskiem? Cały ten zasrany świat powinien zatrzymać się i płakać.