Żeby niezachwianie wierzyć w człowieka, trzeba być niezdolnym do introspekcji i nie znać historii. Tylko psycholog i historyk ma prawo pogardzać "ideałami".

Nie mam poglądów, tylko obsesje. Poglądy może mieć każdy. Nikt jeszcze nie załamał się z powodu poglądów.

Prokreować to kochać plagę i pragnąć, by trwała i srożyła się coraz bardziej. Rację mieli antyczni filozofowie utożsamiający ogień z zasadą wszechświata i pożądaniem. Albowiem pożądanie pali, pożera, unicestwia; jest zarazem motorem i niszczycielem bytów żywych, a jednocześnie czymś mrocznym, piekielnym z samej swej istoty.

Nie potrafię żałować zmarłych, za to wszelkie narodziny wprawiają mnie w konsternację. Jest dla mnie czymś niezrozumiałym, czymś idiotycznym, że można pokazywać oseska, obnosić wokoło tę potencjalną klęskę i radować się nią.

Gdy wszyscy zrozumieją, że narodziny są klęską, życie, wreszcie znośne, wydawać się będzie dniem po kapitulacji, ulgą i odpoczynkiem pokonanego.

Gdybyśmy mieli jasną świadomość tego, czym jesteśmy, odważylibyśmy się może jeszcze położyć, ale już na pewno nie wstać.

Narodziny i niewola to synonimy. Ujrzeć światło dnia, ujrzeć kajdanki...

Znajomość siebie samego, najbardziej gorzka, jest też i najrzadsza: po co przyłapywać się od rana do wieczora na złudzeniach, analizować bezlitośnie źródła każdego czynu i przegrywać sprawę za sprawą przed swym własnym trybunałem?

Tak chciałbym być rośliną, nawet gdyby mi przyszło czuwać nad ekskrementem!

Marzę o języku, którego słowa, niczym pięści, gruchotałyby szczęki.

Chciałem żyć i żyłem, a jednak miałem przeczucie, że zdecydowanie nie powinienem był być.

Pisanie nie oznacza myślenia; to przedrzeźnianie albo co najwyżej imitacja myśli.

Człowiek zabija się tylko wówczas, gdy w takim bądź innym sensie zawsze pozostawał na zewnątrz wszystkiego.