Dzienniki

Maurizio Cattelan przykleił ostatnio banana do ściany i wziął za tę instalację pół miliona złotych. Pomyślałam sobie, że zacznę promować swoje "pseudo sprajtka", aby wszystko z moich rąk sprzedawało się również dobrze. Stworzyłam nawet pewne dzieło, które zalega półki. Nazwałam je " kurza twarz". To mięciutka delikatna materia kurzu na której wyrysowałam uśmiechniętą buźkę:) Teraz tylko czekam na profity...

Pewnego dnia jeden mój nieopatrzny ruch wywołał burze śmiechu. A wszystko
zaczęło się od tego, że podczas marszu ugryzł mnie jakiś owad. Podrapałam się w tomiejsce, a wtedy wszyscy wybuchnęli śmiechem i długo jeszcze stroili pociesze miny, naśladując mój ruch. Okazało się, iż ten gest w ich języku migowym oznacza, że zobaczyłam krokodyla. Nie dziwię się, że ich rozśmieszyłam, skoro byliśmy oddaleni co najmniej o trzysta kilometrów od najbliższego miejsca, w którym mogłyby przebywać krokodyle. Nasza wspólna [...]

Pies ma taki zmysł, że potrafi wszystko wywęszyć. Ja też odkrywam w sobie nieprzeciętne zdolności. Słyszę w oddali zbliżające się święta i szelest małych chińskich rączek, które pomagają zaspokoić wymagania nadchodzącej chwili.
Zasiadam przed kompem zaopatrzona w prowiant i napoje, aby w gąszczu ofert wyłuskać to co najlepsze. Kieruje się na węch...
Szukaj Alka...szukaj...

Dostałam dzisiaj łańcuszek zupełnie nie w moim guście. Ani srebrny ani złoty taki jakiś wirtualny. Nie poczułam się jakoś wyjątkowo, tylko jak ala' złota rybka złapana w sieć. Muszę spełniać teraz "trzy życzenia" bo inaczej klątwa i zniszczenie. Nie spełniłam żadnego, wypełzłam na brzeg i czekam, aż zabije mnie "smog"...to taka postać z innej bajki. No cóż, trudno przerwałam zaklęty krąg i teraz tylko przyjdzie mi czekać na samospełniającą się przepowiednie...

Było grubo przed świtem, gdy niewiastę i mężczyznę obudził Olbratowski. Zatem grubo się zaczął grudniowy poniedziałek po niedzieli, po popiątku, w którym suto i bogato oraz wystawnie świętował naród imieniny Barbary, Mikołaja, wciąż Andrzeja.

Powiadają, że kto znajdzie piórko przy sobie, tego anioł strzeże. Niewiasta, białogłową będąca znalazła pod napletkiem swojego mężczyzny piórko, a zatem - kim był był anioł, tłumaczyć się musiał mężczyzna. A mężczyzna ów zmienił temat i bezpiecznie [...]

Z lekkim opóźnieniem chciałbym ogłosić wynik konkursu na Recenzję listopada. Za tekst, który zachęca do przeczytania książki Mroczny zakątek autorstwa Gillian Flynn, nagrody trafiają do Małgorzaty Buli: https://www.cytaty.info/recenzja/thrillermrocznyzakatekgillianflynn.htm
Serdecznie gratuluję i proszę o kontakt do dn. 15 grudnia 2019 roku w wiadomości prywatnej lub na stronie facebookowej Cytatów.info: https://www.cytaty.info/autor/radziem.htm https://www.facebook.com/cytaty/

Ludzie lubią się doczepiać. Nie ważne do czego. Mają haczyk , który szuka dziury w całym. Człowiek "wagonik" lubi wady, które sam posiada, dlatego dokłada swoje pięć groszy aby wzbogacić tabor. Jestem lokomotywą, mam jeszcze parę, ciągnę za sobą to towarzystwo. Niech oglądają świat zza moich pleców:)

Jestem kobietą w pewnym wieku. Pewnym tego co minęło, bez zbędnych oczekiwań. Przeszłam na wyższy stopień wtajemniczenia. Czas tak szybko płynie, że zarządziłam "spowolnienie gospodarcze". Nawet zepsuty zegar dwa razy na dobę wskazuje dobrą godzinę. Poruszam się własnym tempem, chociaż świat mnie pogania. Teraz widzę więcej zatrzymując chwilę. Gdy na dworze ciemno, szaro i ponuro zatrzymuje czas do "wyjaśnienia"...

Obudziłam się...wstałam jak nowy dzień. Nowy bez śniegu, pochmurny. Obudziłam się jak jesienna przyroda. Opadły ręce, włosy jakby przerzedzone, szumię coś pod nosem, szeleszczę papciami szuru...szuru...człap...człap. Podchodzę do lustra jak do życia i powtarzam (jak to leciało????...już sobie przypomniałam)- "JESTEŚ PIĘKNA";)))

Siódma trzydzieści, to jeszcze noc, ale widać za górami początki tej łuny wiadomej cudownej i radosnej. Tam niebo rozjaśnia się powolutku nad szczytami tą łososiowo - pomarańczową. Jest albo czuć zimno przez silny wiatr halny, który przenika ubranie i doskwiera ciepłej jeszcze od herbaty skórze.Herbaty, która przez krew wdarła się nawet do porów i gdyby jej pozwolić, krzyknęła by do halnego - rozkazuje ci, ucisz się. Przysiądź na świerku i patrz tam w góry, jak rodzi się cudny słoneczny dzień.I rzeczywiście [...]

Porzuć to, co minęło. Porzuć to, co może nadejść. Porzuć to, co się teraz dzieje. Nie próbuj niczego wymyślać. Nie próbuj niczego urzeczywistniać. Odpręż się, teraz i odpocznij.

Zatrzymaj wszelką aktywność fizyczną i usiądź swobodnie. Zachowaj ciszę i niech dźwięk będzie jak echo. Nie myśl o niczym innym niż spojrzeniu na doświadczenie; otwarty umysł jak przestrzeń kosmiczna. Puść kontrolę i zatrzymaj się i odpocznij w tym stanie. Świadomość bez projekcji jest największą medytacją. Trenuj i rozwijaj się w ten sposób, a dojdziesz do najgłębszego przebudzenia

Tilopa

Stoimy My i "100" innych osób. Zaczyna się czas stania za towarami, które trafią na stół, pod choinkę do garnka...do gardeł. Czujemy przy tym presję i przekonanie, że My tylko tu przez przypadek, a Oni to Ci co robią ten tłok. Jestem jednym z baranów, a raczej w wypadku zbliżonych się świąt osiołkiem, który pędzi z tłumem udając "świętą krowę". Chciałabym być puszkiem...okruszkiem...kłębuszkiem...leniuszkiem, a jestem zwykłym "TŁUMokiem"...ot co;)

Zapadam się w sobie jak deszcz jesienny. Zapadam wraz z decyzjami. Zapadam w sen. Zapadam na ...melancholię. Za, a nawet przeciw...padaniu jestem...Mówię "pa"...a na dnie...zapadnie...
Więcej jest we mnie "środka" niż "zewnętrzności"...

Są w życiu takie sytuacje kiedy nagle ktoś staje przed tobą, patrzysz na niego i widzisz zupełnie innego człowieka niż ten, którego znałaś do tej pory. Czasem, wyłania się obraz kogoś doskonałego, kogoś, kogo wydaje ci się, że nie doceniałaś. I to jest piękna sytuacja, której doświadczenie jest jak wygrana na loterii.

Ale bywają też tacy ludzie, których "doskonałość" pryska jak bańka mydlana. Robią coś takiego, że już jesteś pewna, że wszystko wcześniej, to było jedno wielkie kłamstwo. Bujda na resorach. A ty dałaś się nabrać jak naiwne dziecko.

Tchórzom należy współczuć.

Diabeł w pelerynce, spuściwszy głowę, pomilczał chwilę, jak gdyby dla namysłu, następnie nie
spiesząc się zaczął opowiadać:
- Gdy nadszedł ów straszny czas, że piekło zostało zburzone, a ojca naszego i władcy zabrakło między
nami, udałem się w miejsca, gdzie głoszona była ta właśnie nauka, która o mały włos nie doprowadziła
nas do całkowitej zguby. Przyszła mi chęć zobaczyć, jak żyją ludzie stosujący się do niej. I ujrzałem,
że ludzie stosujący tę naukę w życiu, byli zupełnie szczęśliwi i [...]