Dzienniki

Zacny obywatel- jest w kostę poukładany, nigdy się nie
zapomina
ja,człowiek na bakier, serce potrafię zostawić w drugim człowieku
Zacny obywatel-ma wszystko na miejscu
mnie wierci od środka, gdyż nic się już nie mieści
Zacny obywatel-poranna kawa
ja z ranną kawką , gdyż wolę ptasie mleczko
Zacny obywatel, siedzi na prawicy
ja wit.C lewoskrętna kwaszę otoczenie
Zacny obywatel nosi wysoko głowę
a ja beret od czapy na bakier

Widziałem dwoje rozmawiających ze sobą ludzi. Mówili na przemian. Jeden drugiego w ogóle nie rozumiał, każdy mówił swoje. Przyznawali sobie rację, uśmiechali się do siebie i kiwali głowami. Na koniec podali sobie ręce, poklepali się po plecach i każdy poszedł w swoją stronę.

Czemu jedziemy autokarem, a nie lecimy samolotem? Bo tak jest taniej i zarazem ten autokar będzie nas obwoził po bułgarskim wybrzeżu Morza Czarnego, a zatem jest to wycieczka objazdowo pobytowa, która naszym zdaniem jest lepszą formą wypoczynku, niż plażowanie.

Kiedy wszedłem do autokaru, to powiedziałem dzień dobry, nawet nie patrząc specjalnie w głąb autokaru. Potem dopiero na postojach przyglądałem się kto jedzie. Ale staliśmy z boku i cały czas trzymaliśmy dystans. Tak jak już to gdzieś pisałem, czyliż są [...]

Wysikani i napełnieni sikotwórczą kawą widzimy,że podjeżdża autokar z biura podróży z trójramienną gwiazdą, czyli będzie bardzo wygodnie. I tu zaraz mała dygresja, bo ja oglądałem film "Niebieskie jak Morze Czarne" i zastanawiam się jakimi twardzielami byli nasi rodzice, którzy "Ogórkiem" podróżowali nad Morze Czarne. Nasze dzieci narzekają, że muszą 4 godziny lecieć lub sześć na jakąś hiszpańską wyspę przy Afryce.

Bagaże odbiera od nas piękny i młody kierowca, który po 15 latach powrócił z Anglii. [...]

Pomidory w ogrodzie przy ulicy Ogrodowej utraciły kolor zielony liści na rzecz zgniłej szarzyzny. Czasem całkowicie utraciły swoją zieleń,czasem szarość je dominująco opstrokaciła plamami zwiastującymi koniec życia. Jeszcze na nich tlą się niczym rdzenie żarówek pod niewystarczającym napięciem i natężeniem, kule i kuleczki pomidorów - parę krakowskich, kilkanaście malinowych i kilkadziesiąt, może nawet ponad sto koktajlowych. Dały swoim życiem piękne chwile i niezapomniane smaki, że są alegorią życia babć i [...]

Dziś została przywrócona kolejna opcja. Można zmienić opis przy koncie. Wszystko, co wymaga aktualizacji, może się dokonać. Świetnie! :-)

WOŻĄC DRZEWO DO LASU

Pewnego wrześniowego dnia poszliśmy w Bułgarii wgłąb miasta, aby kupić sobie porządnego, mięsistego, słodkiego i soczystego pomidora do kanapek na drogę powrotną do Polski. Oczywiście musieliśmy się udać wgłąb miasta, bo w części kurortowej warzywniaka nie uświadczysz. Znaleźliśmy i wybieramy. Już sięgamy, ale coś nam mignęło na skrzynce i po chwili eureka, a za nią szok. Pomidory są jak najbardziej z Polski. Na skrzynce hasło - DOBRE BO POLSKIE i dalej nazwa producenta z imienia i nazwiska [...]

Tradycyjnie szczegółowe informacje na forum: https://www.cytaty.info/watek/nowytyptekstupiosenka.htm Dziękuję @PetroBlues za ten wyśmienity pomysł! :-)

Można zmienić typ tekstu od dziś. Niewiele więcej na forum: https://www.cytaty.info/watek/zmianatyputekstu.htm 😄

Cudze chwalicie swego nie znacie,to spełniając wolę tej zasady wziąłem jako podróżną lekturę Stasiuka. Jestem prawie monodietyczny i czytam prozę wyłącznie Pilcha, z rzadka jeszcze sięgając do Rybowicza i Stachury, ale ostatnio świetny film widziałem według Bator, to sobie pomyślałem - spróbuję.

W "Osiołkiem" Stasiuk wyimaginował sobie taką rozmowę z Ruskim, w której Ruski zarzuca mu, że my Paliaki śmy egocentryczni, choćby temu, że modlimy się najpierw o zdrowie, czyli o siebie. Zastanawiałem się potem nad [...]

SPACER DO SŁONECZNEGO BRZEGU

Jedna z najsłynniejszych plaż socjalizmu. Spacerujemy trzykilometrowym bulwarem nadmorskim, a potem do wewnątrz kurortu. Tu powstaje aforyzm aforyzmów kochanej ŻONY - "Im bliżej, tym drożej", który moim zdaniem jest esencją współczesnej ludzkości. A widoki przepiękne. No i w nich przecudnej urody MY. Trzeci wiek - słoneczny czas! Dużo z nas już to uczyniło - przeniosło starość do Hellady. Słońce, góry i górale. Fabryka dudków, bez męczeństwa koni. Morze czarne, a szmaragdowe tak [...]

Czy Ty naprawdę istniejesz? Czy Ty żyjesz? To, że tu byłeś, to pewnik historyczny. Fakt. Tylko to zmartwychwstanie... Cholernie nieraz trudna rzecz do przyjęcia. Bo to nie aksjomat, to kwestia wiary. I słynne: „Eloi, Eloi lema sabachthani" - tak na sam koniec, mimochodem jakby dodane. By wszystko jeszcze bardziej nieproste było. Mówią, że to dlatego stałeś się człowiekiem, by na krzyżu czuć jak ja. Wszystko z miłości - bym mógł być zbawiony.

Pytanie od wieków ...

Każdy je zadaje. No może prawie każdy. Uogólniłbym do większości. Ja nieraz w tej większości, ale też w mniejszości zdarza się, że bywam. Wtedy trochę tak jakby szczęśliwszy jestem. Ci którzy wierzą... To Oni są właśnie wybrańcami, to "do Nich należy Królestwo". A Ci co nie wierzą? Co z Nimi??? A jeśli tam jednak Jesteś - to spojrzyj na mnie ze Swego Królestwa i wybacz mą niewiarę. Bo ja tylko homo sapiens jestem i dlatego mi tak trudno nieraz uwierzyć.

W ubiegłą sobotę Ciocia Zosia postanowiła przejść się opłotkami jednej z pod namysłowskich wsi i też potem skręcić w pola. Było słonecznie i prawie upalnie. Miło było patrzeć na różnego rodzaju pnącza, które wiją się po płotach, jak wisterie, miliny, bluszcze czy powoje, które kwitły sobie na biało, niebiesko, fioletowo, różowo, rudo i pomarańczowo, a i ich liście już zaczynają zmieniać odcienie zieleni i wkrótce przejdą w żółć(ale nie teściowej), pomarańcz, róże, brązy, beże i czerwienie. Opłotki [...]