Dzienniki

Moja Krótka Historia Jednego Zdjęcia. 18 maja 2011 roku. Wadowice. Miejsce szczególne. Tu Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku. Majowa wycieczka rodzinna. Kilkadziesiąt zdjęć w różnych częściach miasta Wadowice. Miało być zdjęcie kościoła. W trakcie oglądania wszystkich wykonanych fotografii okazało się, że tuż pod Papieżem przelatuje gołąb. Całkiem przypadkowe zdjęcie w dniu urodzin Jana Pawła II.

Kubusiu, gdzie idziesz?

Dada…

I co będziesz zbierał?

Szyszki.

Pokłosie gołuchowskich wizyt w cichym i spokojnym parku, nastał czas aby po trzech latach ponownie odwiedzić Śmiełów.

Niewiele odwiedzających, choć pogoda wspaniała na spacerowanie. Już na samym wejściu wita nas napis: „Śladami Pana Tadeusza”. Wchodzimy. Droga usypana żwirem (prawdopodobnie z pobliskiej kopalni). Kubuś zachwycony, bawi się kamykami i jednego smakuje nawet, co wywołuje u Nas reakcję natychmiastową — „tego się nie je!”.

Zapach [...]

Kościół ruina XV wiek.

Piękna pogoda.

Wiosenne widoki. Zielono.

Niepozorna wieś. Ongiś tereny niemieckie.

Zabytkowy kościół zniszczony podczas II wojny światowej.

Tablica wstęp wzbroniony.

Wartościowy zabytek. Drzewa i krzewy rosną swobodnie.

Betonowe podstawy płotów, krawężniki chodników, dolne części drzew pomalowane wapnem.

Miechowice Oławskie

Poznałem ją przypadkowo w jednej z prywatnych szkół warszawskich. Zainicjowała ze mną rozmowę. Popatrzyłem na nią z życzliwością. Dostrzegłem w niej coś, co ją wyróżniało wśród innych dziewcząt. Zaintrygowały mnie jej piękne oczy - szczere i ufne. Próbowałem wyczytać z nich, kim jest, co ją wyróżniało wśród innych dziewcząt.
Nie wiedziałem nic o jej rodzinie.
Nie czułem się uprawniony, by pytać o to, co należy do strefy ,,prywatnej'' przypadkowo poznanej dziewczyny. Zachowałem zatem pewną [...]

Zamek.

Zadbany park.

Pierwszy zapach — żubry.

Teren ogrodzony.

Sarny bez ruchu w cieniu odpoczywają.

Pachną jaśminy. [...]

15.05.2020
Piątek

Zimna Zośka - powiadają. Znam kilka dziewczyn o ciepłych sercach, niosących pomoc. Myślami przez chwilę byłam z nimi. Jestem teraz na koniec dnia.
Drogie dziewczyny, Przyjaciółki, raz jeszcze Wszystkim najserdeczniejsze życzenia składam: zdrowia i marzeń spełnienia. Jeśli czytacie Kochane, proszę Was...dalej o podopiecznych gorliwie dbajcie. Nieba im przychylajcie. Bądźcie oparciem w cierpieniu. Cieszę się, że Was poznałam -to dla mnie zaszczyt ogromny.
Teraz spokojnej nocy Wam życzę.

Mój dzień męczący Anioł Troski źle spał...poranek z kawą i poezją balsamem dla duszy. Wieczór z poezją raduje, spokojną noc zwiastuje - dziękuję Przyjacielu.

Aksamitne pachnące włosy, splecione w gruby, zdrowy warkocz, sięgały tak nisko, iż cicho szeleściły, gdy z wdziękiem się poruszała...
Potrafiła oczarować jednym spojrzeniem swych delikatnych, ciemnych oczu - dużych, promieniujących dziwnym blaskiem, wymownych. Wyrażały one wewnętrzną czystość i spokój... można by powiedzieć, że odbijały błękit nieba.
Nie odczuwała żadnego skrępowania z powodu swej nagości, by żyła w pełnej harmonii z naturą. Cenny walor młodej niewiasty stanowiła uroda uważana za [...]

Dobry wieczór wszystkim. Przybyłam tutaj po cholernie długiej przerwie. Potrzebuję formy wygadania się, pisania o tym co nasunie mi się na myśli. Nie potrzebuję zrozumienia, nie potrzebuję komentarzy i poklasku. Po prostu potrzebuję tej formy by nie zwariować. Ktoś zapyta dlaczego...? Dlaczego nie założysz pamiętnika i w nim nic nie napiszesz? Otóż kiedyś tutaj bywałam dosyć długo. Śledziłam parę osób, które nadal są tu aktywne.
Czy chciałoby mi się zakładać pamiętnik i przelewać wszystko na kartkę papieru? Chyba już coś we mnie zgasło. Zapewne walnęłabym pamiętnik gdzieś w pokoju i kurzyłby się.

Potraktuję ten portal jako formę terapii. Terapii samej ze sobą.

Życzę każdemu z Was dużo uśmiechu na twarzy. Pamiętajcie, że jak o siebie nie zadbacie, to nikt nie zadba o Was.

Buziaki

Powroty.

Nowe miejsce, kolejna proba. Kolejny powrot. Niby tak mialo byc, niby chcialem, zeby tak bylo, a jednak..Dwa kilometry od domu, ktory juz od dawna jest tylko wspomnieniem. Te wspomnienia, ktore zapomnialem juz wiele razy, ktore to przeciez niby mialy nadawac sens. I co? Pomylilem sie, a raczej mylilem. Jest coraz mniej, coraz trudniej, coraz gorzej.Zmierzam w nicosc. Nie potrafie sie zatrzymac i wysmiewam, ze to malo istotne. Przeciez jest lepiej niz wczoraj.

Kazimierz Dolny w powiecie puławskim, w województwie lubelskim. Od razu nasuwa się aby zacytować fragment tekstu z filmu REJS: „– Pytanie kolejne. Zatem. Jak się nazywa miasto nad Wisłą. Dla ułatwienia dodajemy, że jest to imię króla, który zostawił Polskę murowaną. (…) — Panie Kazimierzu! Ma pan klucz od kabiny? — Bardzo państwa, proszę nie podpowiadać. Bardzo proszę. — Kluczbork. — Odpowiedź prawidłowa — Kazimierz. — Roman.”
Tego miasta niektórym przedstawiać nie trzeba. Małe miasteczko a w dniu [...]

Parking przy parku pusty. Ktoś trzęsie drzewem, aby spadły żołędzie. Mnóstwo liści na ziemi — wrażenie jakby wszystkie jedną stroną w glebę odwrócone. Kolorowe. Mokre. Jeszcze nie zdążyły wyschnąć od listopadowego słońca i dość silnego wiatru. Niedaleko piękny dąb. Jeszcze dużo liści na nim, ale już jesienne. Pod drzewem kilkadziesiąt tablic z nazwami okolicznych miast i miasteczek. Jaraczewo, Dziadowa Kłoda, Kobyla Góra. Kilku spacerowiczów, kilku rowerzystów. Pogoda słoneczna i bez deszczu. Ciepło.

Kiedy idziesz nad brzeg jeziora w (nie) swoim mieście, możesz spotkać gościa palącego papierosa odstawiającego hulajnogę przy parkowej (jeziorowej) ławce. Spoglądasz w lewo i w prawo. Widzisz jak otaczają cię „kijkarze” — którzy to zaczęli uprawiać sport (po wieku refleksja). Wsiadasz w auto, a tu Lady Pank na 35 lecie po 3 latach. Ten dźwięk gitary utworu nr 2 — no musisz sprawdzić i posłuchać.

Jedziesz i patrzysz na miejsce byłego zamieszkania (kolejne z sentymentem) — ileż tych sentymentalnych emocji?

Prawda emocji w Szczecinku.

Jadąc do Płocka przed Przytockiem znajduje się wiadukt kolejowy.

Jesteśmy przed pałacem. Szczekają psy. Kamień stary, płot nowy. Przed sklepem osiedlowym „ich troje” odprowadzają nas wzrokiem trzymając napój w dłoni. Biała 3. Pustowo 2. XIX wieczny pałac otoczony wspaniałymi lasami i jeziorem. Można tam usłyszeć śpiew niezwykłych ptaków.

Droga od strony Polanowa pomimo mrozu (-6 stopni) czysta, choć mocno wąska. Przy mijaniu należy zjechać na pobocze. Pałac klasycystyczny, murowany, należący niegdyś do szlacheckiego rodu Zitzewitzów. Obok budynek inwentarski z połowy XVIII wieku. Kościół Matki Bożej Bolesnej. Ciekawostką jest to, iż w kościele znajdują się zabytkowe organy oraz 15 metrów od świątyni rośnie około 800 letni dąb. Kościół z zewnątrz nie prezentuje się jako zabytek. Sprawia wrażenie ciągle remontowanego. W drodze powrotnej mijamy miejsce konstruowania tamy w latach 80 przez brygadę z Białej.

A.D. 1996

Czas szkolny.

Mannam na czasie i w trasie z albumem siódmym studyjnym wydanym w 1994 roku.

Róża.

Wejście na wyjściówkę niedozwoloną.

Przy samej scenie. [...]

14.05.2020
Czwartek

Gdzieś w szarościach dnia, dostrzegam blask nadziei, wiara we mnie. W tym szarym naszym życiu - można i trzeba przeżywać piękne chwile. Blisko Boga, szeroka droga, drugi człowiek, brania dusza... Wiersze pisane - ciekawie interpretowane.
Ile osób - tyle możliwości. Radości moc z dzisiejszego dnia. Anioł Troski stabilny bardzo dużo śpi - mogłam tworzyć, wyjść nad strumień - jestem szczęśliwa. Twórcza wymiana myśli - dziękuję Przyjacielu.
Dobry dzień - kończy się, a w sercu jest tęsknota ... oczekiwanie na cud...że się staniesz.

O myśli na dziś nie zapomniałam.
Z Przyjacielem rozmawiałam.

Jaka myśl dzisiaj mi przyświecała:
" Każdy dzień jest wyzwaniem i wezwaniem, by szczęściem wypełniać się "

Zasługujemy na to co najlepsze i najpiękniejsze. Bez względu na to co znaczy Ono dla mnie czy dla Ciebie. Jesteś Cudem i zasługujesz na to co najlepsze. Zasługujesz na Szczęście!