Dzienniki

Poniedziałek

Bardzo aktywny dzień, wiele wydarzyło się.
Kilka telefonów nadzieję dających.
Myśl o tym, że każdy dzień jest prezentem od Boga.
Z cierpieniem i z radościami przyjęłam ten dzień. Wdzięczna za każdą myśl...
Uśmiech sąsiadki - bezcenny wydał się.
Taki jest... wnieść radość w serce - bezcenne uczucie spełnienia. Tyle jeszcze ludzie mają do zrobienia.
Nieść pomoc. W tym jest życia sens.
A może mylę się?
Nie!
Haiku popełniłam pięć.
Myśl złotą jedną - chyba wystarczy.
List do Ciebie - otwarty.
...
To był dobry dzień...powoli kończy się.
Anioł Troski słabo się czuje...
Noc przed nami...z nadziejami, a niebo usłane będzie gwiazdami, tymi co marzenia spełniają.
Moje marzenia na to czekają.

Po prostu – nie do wiary… Dzisiaj po raz pierwszy od 73 dni opuściłam teren własnego podwórka. Ostatni raz przydarzyło mi się to 13 marca, kiedy musiałam pojechać do lekarza, ponieważ skończyły mi się leki. Udałam się też wtedy do apteki, żeby je wykupić. I od tamtego dnia cały czas przebywałam w domu. Musiałam przestawić się na pracę zdalną, co w moim wieku nie było taką prostą sprawą, ale jakoś ogarnęłam. Ponieważ jesteśmy bardzo zdyscyplinowani, święta spędziliśmy w domu we własnym gronie. Nawet [...]

24.05.2020

Ciężki poranek, dzień pełen niespodzianek. Słońce i deszcz, smutek i radość też.
Pojechałam daleko, odkrywać lądy nieznane - wyobraźnia pracuje. Kościół Świętego Mikołaja, najstarsza apteka w Europie, Pałac Prezydencki, Muzeum Marcepanu, przeszłam się pasażem świętej Katarzyny...miły czas.
Park Kadriorg. Cudownie tam. Jutro wrócę tam koniecznie.
Pięknie jest w tym mieście. Kocham średniowiecze, starówkę...
Anioł Troski niespokojny.
Mało snu...
Haiku 2
Myśl 1

Przypadkiem bo przejazdem ruiny zamku gotycko-renesansowego w Iłży zostały odwiedzone. Zamek zbudowany w latach 1326—1347. Prawdopodobnie nigdy nie zdobyty. Usytuowany na dużym wzniesieniu, pięknie prezentujący się z głównej drogi. Będąc przejazdem warto się zatrzymać na parkingu zamkowym i wejść na szczyt. Widoki ciekawe. Na wzniesieniu.

W zamkniętych czterech ścianach serca mego...przy stoliku lampka wina w kolorze miłości, tomik poezji w kolorze nadziei. Blask świecy i Ty obok. W tle muzyka cicho płynie...przybliżamy się z dnia na dzień...z godziny na godzinę. Blask ażurowej lampy ciepło dający...Ty wyczekujący, delikatnie się uśmiechający. Magia w Nas...

Tęsknię...

Kilka haiku jutro dopiszę ile
Jedna myśl
Zmęczona jestem...kończę na dziś...
Tallinn największe miasto w Estonii mi się marzy.

22.05.2020
Piątek

Dzień pełen wrażeń. Od trzeciej funkcjonujemy. Można?
Można. Anioł Troski ma swoje lepsze i gorsze dni. Kto zmaga się z chorobą ten wie, nie zawsze jest kolorowo...o nie.
Teraz w bezkresny ocen ciszy zanurzam się. Chciałabym powiedzieć, że to był bardzo dobry dzień. Zmęczenie daje znać o sobie, więc chyba już nic nie powiem.
Tylko tyle, że wdzięczna jestem za dane mi chwile. Za dobro z ludzkich rąk w moją stronę podane. Za serce otrzymane...Dziękuję

Wprowadziłem dziś jedną kluczową zmianę na stronie głównej naszego serwisu. Od dziś publikowany będzie tylko jeden tekst danego użytkownika dziennie. Jeśli zostało dodane więcej tekstów, pod tym jednym tekstem wyświetli się informacja:

21.05.2020
Czwartek

Przyjaźń, prawda, czyste serce i dobre intencje.
Przyjaciel jest jak drugi Ty.
Dbając o Ciebie Przyjacielu - dbam o siebie też.
Kiedy smutek puka do drzwi. Ratować Przyjaciela trzeba....Bo bez niego wielka bieda.
Możesz na mnie liczyć
...
Myślę ...
Nie jesteś Sam... jestem obok...blisko Twoich myśli, blisko gwiazd.

Przyjacielowi wpis z dzisiejszego dnia.

Całkiem przypadkiem. Bo znak drogowy postawiony, ponieważ miejscowość się zaczyna. Nie wiesz, co zobaczysz w Niewiesz. A wiesz co zobaczyłem? Inny znak wskazujący miejsce gdzie mieszkała Maria Konopnicka.

„Zgubił się Pan?” — pyta zaniepokojona mieszkanka Józefowa pobliskiego.

„Nie” — odpowiadam.

„Fajna nazwa miejscowości” — dodaję.

„No fajna, fajna” — odpowiada kobieta i odjeżdża czerwonym autem.

Z Niewiesz do Bronowa 7 km.

Bronów. Konopnicka tam mieszkała i pisała wiersze,

i wierszem czasami mówiła, jak to Konopnicka Maria. Dworek. Piękne to zjawisko, choć droga dziurawa, polna. Zieleni co niemiara, a i białego puchu sporo. Nasiona z drzew przypominają śnieg lekko zamarznięty.

Niewiesz / Bronów

20.05.2020
Środa

Kilka telefonów od Przyjaciółek.
Jeden od Przyjaciela. Cudowny poranek z kawą... Anioł Troski stabilny. Szczęście Moje ogromne.
Budzące się we mnie myśli. Jak ważna jest Przyjaźń...
Słowa Św.Ambrożego na dzisiaj, na teraz przyszły mi do głowy...

" Wierny Przyjaciel jest lekarstwem na życie i łaską na wieczność "

Jestem ogromną szczęściarą.
Wdzięczna za Każdą Osobę, naukę i Przyjaźń lata trwającą. Kocham Was...

Teraz czas czekania... jestem punktualna...
Spokojniejszy dzień - kłamstwo poszło w cień.
Wierzę w prawdę...

19.05.2020
Wtorek

Co nas odróżnia od robotów?
Uczucia, emocje, myśli...wiara, nadzieja, miłość? Prawda...
Kolejne haiku tworzę w tej sekundzie.

***
Uczę się ufać
Wiara, nadzieja we mnie ?
I miłość przyjdzie? [...]

Na wejściu słychać głodne wrony. Jest ich tutaj dużo. Przed wejściem duszy żywej nie widać, a upał raczej nie doskwiera. Lecz w samym już terenie parku, na ławeczkach i ścieżkach jest kilku spacerowiczów i odpoczywających spacerowiczów.

„Jerzy nie za mocno” — słychać z ust starszej kobiety do męża swego mówi, martwiąc się o jego zdrowie. Starszy widać mężczyzna. Park zadbany. Pałac w tle. Dużo drzew. Kasztany kwitną. Fontanny, huśtawki, ścieżki edukacyjne. Siedzimy na ławeczkach…

Słońce parzy, woda niezbędna.

Zakaz wjazdu rowerem, a parking dla rowerów przy pałacu jest.

Dom pracy twórczej osób niepełnosprawnych — zabytkowy pałac renesansowy Grudzińskich z 1610 roku.

Jest i tunel, amfiteatr z lustrami i zielonego mnóstwo.

Zmysły zagrały w Poddębicach.

Poddębice

Tuż niedaleko od Kościoła Pokoju. Kilka kilometrów w stronę Wrocławia. Piękny i niezadbany pałac w Kraskowie. Na sprzedaż dziś wystawiony. Teren niedostępny do zwiedzania. Wejście przy bardzo ostrym zakręcie zamknięte niestety i strach wejść, gdyż tablica z informacją o groźnych psach odstrasza. Choć murek obok bardzo niski i raczej pieski mogły by swobodnie wyskoczyć. Obok pałacu bardzo już zazieleniony park, w którym można dostrzec dwa stojące krzesła przy drzewach. Wygląd, jak miejsce pracy artysty malarza być może. Wokoło kilka zamieszkałych budynków. Jednak cisza jak na pustyni, nikogo nie widać. Co chwilę przejeżdżają samochody. Budynki zaniedbane jak sam pałac. Zabytek jednak piękny. Z daleka widać wspaniały taras na piętrze budynku. Szyby w oknach w całości nie pozostały. Pałac został wybudowany w 1746 roku.

Krasków

Brzeg.

Niedaleko Opola.

Plac Zamkowy 1.

Z zewnątrz bez większych wrażeń.

Wejście jeszcze otwarte choć zwiedzanie już nie możliwe.

Każdy jest pod wrażeniem — ochroniarz.

Poproszę o zdjęcie — Ja.

Zamek Piastów Śląskich A.D. 1235

„Życie jest jak miecz, na którym jest kilka szczerb. Na nim wpisał się Bóg.

KOCHAJ — ZWYCIĘŻAJ — CIERP”.

Kochanemu synkowi — Mamusia

Biała, 17.03.1987

„Kochaj róże kochaj bratki, a najbardziej serce Matki”

Kochanemu bratu — siostra Anna

Biała, 1987

„Ucz się Pawełku ucz, bo nauka to potęgi klucz. Gdy ten klucz zdobędziesz uczonym będziesz”.

Kochanemu bratu — Karol

Biała, 15.12.1987