Dzienniki

Idę se, patrzę se, wekeend przyplątał se sobie. Myślę se, wezne se i wypoczne se. Se tak zrobię i już;)))

Nie wzięłaś do pracy jabłka. A jabłko jest piękne. Ma z pięć lub sześć centymetrów wysokości i ogonek jak antenka beretu magazyniera w GS, tam gdzie realizowało się ekwiwalent na węgiel. Jabłku jesienią zbordowiała do reszty skóra od słońca i genetyki gatunku, ale nie wszędzie.Czasem, tam gdzie owoc przysłaniał liść, fragment powierzchni skóry jest zielony, jakby znamię na ciele człowieka, jakby moment bez kochania w sercu człowieczym. I jeszcze ta dwumilimetrowa narośl paskudna. Coś jak zalizana rana po [...]

I teraz chcesz szukać kontaktu z ojcem, który umarł? A po co unikałes z nim kontaktu za życia?

Tyle się gada, ale nikt nie ma nic do powiedzenia...Wszędzie widzę braki, ostatnio u siebie, po prostu brak mi słów z powodu ogólnego braku ogłady ludzi. I ta wszechobecna przemoc, niedawno widziałam jak człowiek strzelił gafę. Przeżyła (jakby ktoś się niepokoił), jak i wiele innych "rzeczy", które sprawiają, że milknę...

Wyszedłem Ci otworzyć drzwi garażu i bramę wjazdową. Na polu trzy stopnie mrozu. Stopy w skarpetach i klapkach gumowych. Centymetr zmarzniętego śniegu skrzypi pod gumą kapci. Cicho poza tym. Ni ptaka, ni wiatru. Od wschodu biała poświata. Niebo czyste. Szykuje się chyba słoneczny dzień. Myśl, że jest po prostu dobrze. Dziwne. Przychodzi mi obraz dziewczynki z zapałkami bosostopej, stąpającej po mrozie i zaraz tego kangura powieszonego na drutach ogrodzenia i tam zwęglonego. Jest dobrze. Jest co doceniać. Jest powód do [...]

Wyszedłem Ci otworzyć drzwi garażu i bramę wjazdową. Na polu trzy stopnie mrozu. Stopy w skarpetach i klapkach gumowych. Centymetr zmarzniętego śniegu skrzypi pod gumą kapci. Cicho poza tym. Ni ptaka, ni wiatru. Od wschodu biała poświata. Niebo czyste. Szykuje się chyba słoneczny dzień. Myśl, że jest po prostu dobrze. Dziwne. Przychodzi mi obraz dziewczynki z zapałkami bosostopej, stąpającej po mrozie i zaraz tego kangura powieszonego na drutach ogrodzenia i tam zwęglonego. Jest dobrze. Jest co doceniać. Jest powód do [...]

Ale tylko na chwilę, żeby nie przesadzać już z tą religijnością.
Tomasz przysyła mail z uwagą: „Czy wyobrażasz sobie, aby w domach nad drzwiami wisiał człowiek w agonii na krześle elektrycznym? Aby dzieci dostawały na komunię małe złote krzesło elektryczne jako medalik? Jezus na krzyżu to obraz makabryczny, ale ta przemoc nikogo nie razi. Kolejny Jezus na krzyżu jest już tylko odbitką, nad którą nikt się nie zastanawia. Trywializacją cierpienia. Nic się lepiej nie sprzedaje niż seks i przemoc, może stąd sukces religii chrześcijańskiej? Podstawowe podniety ubrane w złote szaty”.
– Wciąż wracasz do Boga – zauważyłem któregoś razu.
– To dlatego, że jestem niewierzący – wyjaśnił. – My częściej o niego zahaczamy, bo mamy więcej pytań. Wierzący nie muszą mieć pytań, bo mają gotowe odpowiedzi.
– I popatrz – dodał. – Jakkolwiek bym tego Boga się wypierał, to on we mnie działa!

Fragment ,,NIE MA" Mariusz Szczygieł

Chcę wierzyć, że świat nie jest tylko na pokaz. Że zapełniam pustkę pracą, piciem i odmawianiem sobie narkotyków, które zniszczyły by mnie prędzej, niż owa przestrzeń między moją wrażliwością, a suchym powietrzem i pustymi dłońmi. Pomiędzy światem w którym Ci na których powinno mi zależeć wbijają mi nuż i kamieniem chcą uczynić serce, które staram się oszczędzać. Kiedy wstaję, jest już nie rano, tylko wieczór przybija mnie do pościeli, a każda myśl którą chce wypowiedzieć ustami, zwala mnie z nóg, [...]

Przecieramy szlaki. Ocierając się o śmierć, strach, miłość, ból...Takie otarcie sprawiają, że odbieramy ponownie zaistniałe sytuacje inaczej. Czasami czuję się jak skórka cytryny, wtedy otarcia pachną. Dodają mojemu życiu aromatu. Najgorsze są takie do krwi. Pozostawiające blizny. Życie to takie spodnie z dziurami, trzeba dbać by na końcu życia nie pozostały z nich jedynie stringi. Na dzień dzisiejszy moje "spodnie" mają ogólnie przyjęty wygląd:) Przecieramy te wszystkie szlaki, aby na końcu jeden Nas trafił...