Człowiek nie jest zły. To tylko pozory. Czesem tylko źle przemyśli i robi złe uczynki

Zapewne marzyłam, byś upojony alkoholem wieczoru zadzwonił. Byś niekontrolowanie przyznał się do tego czego od Ciebie oczekiwałam. Byś przyznał się do czegoś, czego w gruncie rzeczy nie mogłeś wiedzieć. Kaleki nie chodzą, posiadanie nog nie wystarczy. Tak samo jest z sercem, samo jego posiadanie nie zobowiązuje do miłości, nie pozwala na nią. Czy powinnam Ciebie winić? Spisywać Twoje grzechy na płótnie Twoich ramion. Czy Ty jesteś aby na pewno wart mojego obwiniania. Brzydzę się swoją naiwnością stamtąd, z wtedy. [...]

Śnił mi się bus. Zwykły, pewnie czerwony. To jeden z niewielu snów, w których uraczyłeś mnie swoją obecnością. Budząc się, wiedziałam,że to musi coś znaczyć, że to pierwszy błysk w dopiero nadchodzacej burzy. W busie było dużo ludzi, dopiero po chwili dostrzegłam znajome twarze. Po prawicy ten, z którym wiązałam tylko swą fizycznosc, potencjalnie wiedziałam,ż trzymam jego dłoń, nawet w sennej pewnośc wiedziałam ,że Ty siedzisz obok, po lewej. Wszystko było takie naturalne, jakbym była już pogodzona, jakbyś [...]

-Ostatnio przenika mnie strach boję się,że umrę albo Ty odejdziesz.Nie wyobrażam sobie żyć bez Ciebie,dla kogo będę wstawać,uśmiechać się,kogo będę kochać.Stanę się pusta i twarda,niczym kamień samotny wśród tysiąca innych głazów.Umarłabym z tęsknoty za Tobą.Jeśli ma umrzeć ktoś pierwszy chcę to być ja.
-Widzisz życie już takie jest,ktoś się rodzi,a inny umiera…Każdego dnia z tego świata schodzi multum osób,a my stoimi wobec tego tacy obojętni,niewzruszeni.Pozostają po nich rodzinny pogrążone w [...]

„ Nie mów nic. Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości”

Wszystko dokoła zamiera. Stoję zaczarowana, a ludzie przechodzą obok nieświadomi że obok nich… ktoś umiera. Dusza płacze bezsilna. Pierwszy raz strach okazał się silniejszy. Dziewczyna którą kiedyś byłam ucieka długim korytarzem z zamkniętymi oczami.
Nie chce patrzeć na tchórza.
Ale co mam zrobić, skoro mięśnie bezwładne, serce nie bije, mózg nie funkcjonuje, oczy zachodzą mgłą. Jak podejść, otworzyć usta i powiedzieć…. [...]

Równie dobrze jak lakierki z dzieciństwa pamiętam Ciebie. Dziś już nie bolą wspomnienia. Oczy nie łzawią gdy powraca ten obraz, ostatnie widzenie przed tym emocjonalnym więzieniem. Już nie trzęsę się na przypadkowe spotkanie z Tobą. Zastanawiam się jedynie, jakie to ludzkie nie powiedzieć sobie już nawet czesc. To za drogie? Ponad nasze kieszenie moralności? A może tak jest lepiej. Ty byłeś uzurpatorem moich uczuć, a ja z ofiary stałam się silną kobietą. To tak fascynujące, że zamiast zapaść się pod ziemie, [...]

a kiedy jestem zmęczony
to jakbym cięższy był..
to jakbym większy był..
i jakbym tysiąc dusz w sobie nosił..
bo kiedy jestem zmęczony
to jestem jak wielki balon..
a sen jak mała szpilka tysiąc dusz uwalnia..

Ciężki jest wybór między lojalnością wobec przyjaciół, a miłością. Poświęcenie czegokolwiek sprawiłoby ogromny ból. Przez co udajemy, że tak naprawdę nic nas nie łączy. Powoli zaczynamy okłamywać przyjaciół i siebie nawzajem. Unikamy spotkań, by nie doprowadzić do sytuacji, która mogłaby cokolwiek popsuć, jednocześnie łaknąc bliskości. Podobno miłość wymaga poświęceń, ale czy aż tak drastycznych? Wiem, że źle robimy dopuszczając do siebie jakiekolwiek myśli o wspólnym życiu, ale przy Tobie wszystko inne traci znaczenie. Wracam do domu i nie żałuję niczego. Czy to znaczy, że stałam się złym człowiekiem? Nie chcę przekreślać niczego. Tak, wiem, to egoistyczna postawa, chciałabym mieć wszystko, nie tracąc nic. Jednak nie potrafię wybierać. Za bardzo mi na was zależy. Przepraszam za wszystko, łatwiej by było gdybym...

Miejsce jej pobytu jest nieznane.
Nieznane tobie, mnie i reszcie. A nawet tym, którzy kochają.
Im najbardziej. Myślisz, że to brednie?
Możliwe, bardzo możliwe...
Jednakowoż (swoją drogą co to za słowo) tak powszechny jej brak stwarza przestrzeń - na poszukiwania. To tu, to tam i wszędzie. Po ciemku, za dnia, w burzę i w skwar, we mgle i znów w deszczu. Idziemy do, biegniemy po, uciekamy przed, gonimy za... Aż do utraty sił, nadziei i wiary. Bo ileż można. Aż tak chcieć... czegoś znanego tylko troszkę. Na miarę przystępnego zarysu słowa.
Wiem, wiem. Nie zgadzasz się, że troszkę. Wiesz lepiej. Czegoś tam doświadczyłeś. Może opowieści, poezji lub prozy, a może życia. Zapytaj mnie, albo nie. Nie pytaj.
Niewielu wie, dokąd prowadzi ta droga. W głąb siebie.

Pożycz swój czas, ja pozamieniam go w litery...
L. Kaźmierczak

Nie umiem już pisać, bo nie tęsknię, nie cierpię, nie umieram z miłości.
Wyrazy nie łączą się w ból, zdania nie łączą się w cierpienie. Nie umieram. Przynajmniej nie w ten sposób, który wprawia palce w ruch po klawiaturze. Nie w ten sposób, który przekłada myśli na słowa, a łzy przemienia w kropki i przecinki. Nie czuję niepokoju, który objawia się w wielokropku. Nie czuję Nic. Nic jest bardzo fajnym uczuciem objawiającym się [...]

Trzeba uważać na słowa jakie się wypowiada.Zastanowić się trzy razy zanim cokolwiek się powie,czy ma to sens,czy to co się mówi jest prawdziwe.Słowa bywają bardzo puste,bezpodstawne.Tak wiele możemy mówić,a tak na prawdę nawet nasza najdłuższa wypowiedź może nie mieć żadnego znaczenia.Czyny też są zgubne.Tak na prawdę to chyba najlepiej nie wierzyć w nic.Przecież i tak każde zaufanie, które komuś podarujemy,kiedyś nas zawiedzie.

Stawiając klucz wiolinowy na początku swojego życia, tworzysz, oczekujesz, wierzysz że nic i nikt nie stanie tobie na przeciw. Bariera między „znanym” a „nieznanym” zostanie złamana, a ty zaczniesz kreować coś co dla milionów ludzi będzie pożytkiem.
Spotkałam go, obiecując sobie lata temu, że nigdy więcej nie będę kochać. On sprowadza mnie do przeszłości, do czasów gdzie litość, miłość nie miały sensu, gdzie poniżenie, brak szacunku były moją duszą, ciałem. Jego czarne oczy, długie rzęsy wpatrują się [...]

Budzę się, ciało niby to samo. Może tylko bardziej ssuchotniałe. Otwieram oczy, ich kolor nadal ten sam, lekko zbledł jedynie od szerzyzny rzeczywistości. Lżejsza o jakieś 21 gram duszy. Czuję się jak nieboszczyk, któremu pozwolono pozostać trwać na ziemi, trwać bez celu. Jak ten, który patrzy ale widzieć już nie możę. Walcze, a może nawet już nie próbuję. Suchota ogarnęła nie tylko moje ciało, jest wszedzie, w każdym zakątku mojego jestestwa. I to nie sprawka pogody, jak mówią w dzienniku. Psychologowie [...]