Dzień dobry w południe. Jedziemy z Mazur w Beskidy. Kolejna rocznica tragedii w Nowym Jorku, myślę, że islam wciąż nie został z tego bestialstwa rozliczony i arabska część ludzkości. Znowu wtedy ludzie ludziom zgotowali ten los. Dzisiaj znowu próbujemy tym bestiom odpuścić. Zapomnieć. Wciąż głupota tryumfuje. Choćby w opiniach na temat tego co dzieje się na granicy z Białorusią. Dla niektórych aktoreczka, która wypowiedziała zdradzieckie słowa o żołnierzach Straży Granicznej, to bohaterka nie ci žołnoerze. Na [...]

Wiedzieliście, że pewne historie kończą się zupełnie niespodziewanie? Budzimy się któregoś poranka, a ich po prostu nie ma. Mija dzień za dniem, kiedy pojawiamy się w pewnych historiach. Nierzadko stwarzają nam rytm dnia. Wyznaczają ramy mijającego czasu, a później... Później po prostu się kończą. Bo wyszliśmy do sklepu, bo pies chciał na spacer, bo trzeba było dłużej zostać w pracy. Nagle okazuje się, że nie ma powrotu, a my po latach przypominamy sobie z uśmiechem na sercu, że też tam byliśmy. I nierzadko [...]

Rzeczy zwykle mają swój początek i koniec. Niektóre z tych rzeczy mają nieco dłuższy koniec niż inne. Szybciej się zużywają, szybciej się nam nudzą, szybciej zostają zastąpione przez inne. Niektóre z nich towarzyszą nam przez dłuższy czas. Czujemy się do nich przywiązani, może nawet czasem uzależnieni. Zdarza się też, że trafiamy na rzecz, która potrafi towarzyszyć nam przez całe życie. Może nie wnosi do niego zupełnie nic, a zwyczajnie trwa zapomniana gdzieś w głębi kieszeni, ale nadal obecna. Może staje [...]

Jestem masochistką.
Czytam stare rozmowy.
Powracają wszystkie emocje.
Te piękne i te bynajmniej.
Emocje, wspomnienia.
Sama nie wiem po co to robię.
Brakuje chyba mi tych huśtawek.
To też może jakiś rodzaj uzależnienia.

Są koncerty, które radość dają
Do serca nuty się przyklejają...
Są też i kwiaty, i słońce, i pozdrowienia gorące.
Rudbekia też jest.
Zapamiętać ten dzień
Przekaz płynący z promieni
Muzyką niesiona chwila
Radość, którą się długo wspomina.
Pamiątka - rys historii.
Ciepła myśl.
Szczęście moje na dziś. [...]

Jadę pociągiem bez przedziału wiekowego.
Obok mnie, od lewej mężczyzna z lekturą w ręku.
Zmarszczone czoło i wzrok penetrujący każde słowo, zdanie
świadczą tylko o jednym. Daję wam głowę, że to kryminał...
Na trzeciej stacji wsiada młoda Pink-kobieta.
Z nudów zaczyna zajadać się chipsami,
przegryzając od czasu do czasu, dla poprawy smaku tipsy.
Smacznego! pomyślałam, nie przełykając śliny.
Piąta stacja należy zdecydowanie do weteranów podróży.
Wślizgują się do przedziału, a ich zamszowe [...]

...czyli od zawady "łatwego życia" do skały "trudności"

Każdy ma prawo do pokoju, do jakiegoś sukcesu. Musi jednak przyjąć, że podczas swego życia tu na ziemi nie osiągnie pełni pokoju, żadnego SUPERSUKCESU. Bez krzyża, bez cierpienia, bez wyrzeczenia – nie da się. Raj tu, na ziemi? To wprost kpina. Jezus mówi: Idź za Mną, wtedy zwyciężysz. Inaczej się nie da!

Święty Piotr został skarcony przez Jezusa, jak mało kto przed nim i po nim. Nazwany szatanem (przeciwnikiem) i zawadą.

A przecież jeszcze parę wierszy [...]

Ja impotent. Ja, który muszę nadrabiać językiem. Ja permanentny wzwód ego. Ja poeta. Lato przeciąga się w jesień, leniwie, acz drapieżnie - ruda kotka w rui - turla się. Mdlący zapach nasienia wplątany w wilgotność wieczornego powietrza mami, skapuje - uszczknę. Między wiersze wkładam ja dziś kwiat nasturcji, owoc gruszy, kiść jarzębiny, ziemniak, orzech, grzyby. Między wierszami wyciskam ja dziś soki. Ja poeta. Ja impotent.

... czyli między zadaniowością a odfajkowaniem. O wolności przebywania w Bożej obecności, jako owocowaniu w porę i nie w porę...

Mimo partnerów nigdy nie poczułam miłości, więc spaceruje po mglistych uliczkach, zziębniętych uczuciach i dociera do mnie, że miłość, to tylko przyzwyczajenie do danej jednostki tak bardzo, że opuszczenie powoduje ból.

Sobota szykuje się na niedzielę. Zamiast pogody w kratkę - flammeum. Papiloty z ptaków podkręcają atmosferę.

Cały jestem zbudowany ze wstydu i ze strachu, ale jakbyś mnie dotknął, to bym się nie rozleciał, ani nawet bym nie zadrżał.
Straszne jest życie żywej kukły; bycie wróblem zaklętym w stracha na wróble.