Pierwsza śmierć
Zbudziłam się w środku nocy nabierając powietrze głośnym świstem, tak jakby była to ostatnia szansa na głęboki wdech. Przerażenie nigdy nie miało tak dużego stężenia w moim organizmie, a gałki oczne zdawały się prawie wyskakiwać z oczodołów pod wpływem strachu i nieświadomości zachodzącego zjawiska.. Każda cząstka mnie krzyczała o koniec udręki, od palców u stóp do cebulek włosów na głowie. Kiedy minęło maksymalne nasilenie przerażenia uświadomiłam sobie, że znajduję się w pozycji siedzącej na samym środku łóżka, a zewsząd otacza mnie ciemność i mały wdzierający się przez okno blask światła latarni... To była pierwsza śmierć, którą przeżyłam...
cdn.
Autor
24 December 2012, 07:56
:) to prawda.. ale pamiętaj On wpuszcza co czwartą osobę.. tak żartobliwie :))
24 December 2012, 07:53
"kazdy ma swoj wyznaczony czas"- ...
Ja nie wiem. Ludzie czesto umieraja, gina tak nagle... i to czesto nie ci, co powinni. Moze swiatem rzadzi zwykly przypadek... Umre jutro potknawszy sie na schodach... nie jest to wymarzona smierc, a jakze okrutna pod wzgledem spelnienia swoich marzen zyciowych. Marzenie koncza sie... na glupich schodach.
24 December 2012, 07:46
wolę dmuchać na zimne.. :) każdy ma swój wyznaczony czas... normalka, umieramy, każdy to przejdzie także myślę, że nie ma się czego bać.
24 December 2012, 07:41
hmm... pewnie nie bedziesz nawet wiedziala o swoim zawodzie, jesli takowe przejscie nie istnieje ;)
24 December 2012, 07:40
no podejrzewam, że każdego w jakimś stopniu to fascynuje... ale ja osobiście wolę nie mieć zbyt wygórowanych wyobrażeń odnośnie końca życia "na tym świecie" tzn "przejścia na drugą stronę" o ile takowa istnieje.. żeby nie mieć zawodu :)
24 December 2012, 07:37
ale smierc jest ciekawa, nie uwazasz? Wlasciwie wszyscy do tego wlasnie dazymy- zeby umrzec. Mnie osobiscie fascynuje to, co moze byc "po" :)
24 December 2012, 07:26
zależy... jakbyś miał "przeżywać" ją co jakiś czas wolałbyś jej nie przeżyć.. albo po prostu uodporniłbyś się na ból, a przerażenie z czasem by minęło..