Półszeptem po północy.

Za oknami noc. Cisza, ciemność i chłód. Noc ma w sobie coś tajemniczego. Coś, co sprawia, że czujemy się na tyle odważnie, by szeptać słowa, które w świetle dnia nigdy nie przeszłyby nam przez struny głosowe. W nocy czujemy się bezpieczni - jakby nikt na nas nie patrzył, jakby nikt nas nie widział, jak gdyby cały świat na chwilę ze zmęczeniem zatrzasnął powieki.