Do O.

Wyjmujesz pranie, bo chcesz pomóc,
choć nie prosiłam dzisiaj o to.

Ten mały szczegół, tak bardzo rani,
bo teraz chcesz pomagać.

A gdzie byłeś, gdy Cię potrzebowałam,
gdy szefowa latami się nade mną znęcała?

Zmęczona, po 12h pracy w ciągłym mobbingu,
zbywałeś mnie żartem, mówiłeś, że przesadzam.

Gdzie byłeś, gdy depresja wróciła?
Gdy każdy krok, był dla mnie ciężarem.

Gdy pół roku nie jadłam, nie spałam lub w ogóle nie wstawałam? Gdy jedyne czego chciałam to umrzeć?

Prosiłam wtedy o pomoc.
Wiele razy, błagałam, żebyś pomógł mi poradzić sobie z tym wszystkim.

Dzisiaj, gdy przestałam prosić i postanowiłam odejść, Ty wyciagasz pranie...
a ja myślę jak irytujący jest ten mały szczegół.