Wśród ludzi czasem gubię sens, jakbyśmy byli tylko pionkami w ich grze. Marzenia o wartościowych ludziach gasną, gdy zderzają się z rzeczywistością, gdzie istnieje tylko pożądanie, a reszta to pozory. Zniknąć na chwilę, zniknąć z tego chaosu, by sprawdzić, czy ktoś zauważy brak mego istnienia. Czasem mam chęć schować się, zniknąć i być tylko mglistym wspomnieniem w czyjejś pamięci, aby sprawdzić, czy wartość człowieka wynika z jego istnienia, czy też tylko z jego użyteczności.

W moim przypadku tylko jestem użyteczny. Power off.