Niewiara

Wiecie czym jest ten Wasz XXI wiek? Niczym innym jak upadkiem moralnym. To nie jest postęp, lecz cofanie się do czasów średniowiecza, a za niedługo prehistorii. Bo czy już nie było podobnych historii jak nastolatki w ciąży? Czy za czasów królestw i baszt, ktoś patrzył na wiek i mentalny rozwój dziecka, w tym przypadku dziewczynki? Czy ktoś nie kazał wtedy dorastać przed czasem i brać ślubu w wieku paru lub parunastu lat? To wszystko się powtarza, bo nie ma już nic dobrego. Tak naprawdę pozostaję nam czekać na biblijny potop i nic więcej. Nie ma zasad moralnych, nie ma szacunku, nie ma autorytetów, nie ma dobrego smaku, nie ma przyzwoitości, nie ma miłości i trwałości. Dzisiaj miłość opiera się na tworzywach made in China, a jak wiadomo, wszystko co stamtąd nie przetrwa więcej niż parę miesięcy. Macie tą swoją amerykańską „love” i co fajnie Wam z nią? Nie zapomnijcie, że ona kiedyś runie jak wieże Word Trade Centre, bo zewsząd czekają na nią zachłanni terroryści, ekstremiści zawiści. A co z Waszym pięknem i estetyką? Gdzie są kobiety pełne wdzięku, poruszające się niczym woda w strumieniu? Na które każdy patrzył z zachwytem i podziwem? Zastąpiły je czarno- pomarańczowe kukły, marne karykatury brudne od nadmiaru tandety. A co więcej nikt nie zaprotestował, prosta rasa męska przyjęła je pod swoje rozpustne i popędliwe ramiona, gdyż po co się starać jak rozkrok panny możesz dostać na tacy, dokładnie tej samej co wcześniejszego drinka. A pocałunki, zarezerwowane niegdyś dla nocnych schadzek? Teraz każdy to robi, wsadza sobie język do ust i wyjmuję z siebie intymność, delikatną namiętność, niegdyś zarezerwowaną tylko dla dwóch osób, a nie dziesiątek ludzi na fejsbuku. Dlaczego teraz ludzie zamiast za ręce trzymają się za pośladki, a zamiast się przytulać obłapiają się chełpliwie przed szeroką gamą publiczności? Dzisiaj mam dość tego świata, przez który nie wierzę prawie w nic. Próbowałam wierzyć, nadal próbuje i nadal dostaję za to kopa. Nie umiem w Was wierzyć ludzie- brak Wam dobra, miłości i moralności. Nie umiem w Was wierzyć mężczyźni jesteście tak samo łatwi jak przewidywalni. Nie umiem w Was wierzyć kobiety tak nietrwałe, że musicie zlepiać się tonami lakieru do paznokci. Nie wierzę w Ciebie miłość, która znika wraz z liściami na drzewach. Nie wierzę w Ciebie uczciwość, gdy słyszę kłamstwa tak żywe, że jeszcze drapią mnie w oczy pazurami prawdy. Nie wierzę w XXI, to powinien być wiek ostatni, skoro dobro i wartości zanikają w nim jak ozon. Nie wierzę.