Zapaść

Tafla twojego czoła nie zazna już nigdy spokoju. Poziome bruzdy są śladem, który czas odcisnął ponad twoimi brwiami. Twoja wewnętrzna grawitacja wywiera nacisk na całe twoje zewnętrze. Pogłębia linie papilarne, sprawiając, że twój najczęstszy grymas zastyga.

Rzecz podobna dzieje się w twojej głowie. Plastyczne dotąd przemyślenia nabierają teraz kształtu. Sięgają po wyszukane środki wyrazu, potrafią używać pauz. Także tych, które już nigdy nie ustąpią słowu. Z chętnej do zabawy masy indywidualizują się na potęgę.

Będziesz już na zawsze żył z tym poczuciem, że są one tak bardzo mało świadome twojego wyglądu, jak ty ich. I gdy przeglądają się w swoich lustrach, gładzą się z niedowierzaniem po czołach, czując, że tyle już minęło. Nieco zaskoczone, bystre, wciąż skore do zabawy podupadające marzenia.

Uratuj.