16.06.2015r.(Polska i Holandia)

Spod lipy z pszczołami na koszuli, poszedłem sobie polna drogą do dwudziestego już stawianego wiatraka z rzekomo pro ekologicznej farmy wiatrowej. Idąc drogą zwracałem uwagę na przeróżne zioła rosnące wzdłuż jej boków, a zarazem krańców zagonów zbóż. Coraz bardziej pięły się do góry łopiany, osty, dziurawce, nawłocie. Puszczały pąki bylice, a kwitły już szczawie i babki. Fajnie jest się powpatrywać w kolonie białej i różowej koniczyny oraz filetowymi kwiatami czepiającej się traw wyki. No i wreszcie bławatki i maki. Z płatków tych pierwszych bracia w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych robili smaczne wino o niesamowitej jasno niebieskiej barwie. No wiec gdy pasło się krowy na polnych łąkach, to zbierało się ich całe kosze. Teraz jest ich znacznie mniej, właściwie tyko gdzieniegdzie, za to po opryskach 12 ton z hektara daje pszenica. Kiedy potem wracałem to wpatrywałem się w kręcące się 19 śmigieł, które bardzo dodają uroku temu miejscu, a zwłaszcza, kiedy ich tłem jest zachód słońca. Wiatraki i zioła na myśl mi przywiodły, że kiedyś będzie normalnie i spokojnie będą tu rosły zagony konopi indyjskich, nie niepokojone przez nikogo, a będą napędem dla gospodarki i normalnością wolności. Czemu Polacy biorą za przykład do naśladownictwa kraje nie za bardzo związane z wolnością jak Japonia, Węgry, a nie kraje wolności wszelkiej jak Holandia czy Szwajcaria? Bo moim zdaniem jesteśmy chciwi, a nie żądni życia w spełnieniu, luzie, szczęściu i nieśpiesznego. Patrząc na te wiatraki, czując zapach tych dorastających ziół, pomyślałem sobie o tu i teraz tak:
Wiatraki, zioła -
Do Holandii prawie ciut -
Dolny Śląsk jara.