Takie samo

Pewnego wieczoru, kiedy na niebie pojawią się pierwsze gwiazdy, usiądę na tej samej ławce, która kojarzy mi się z Tobą. Popatrzę na gwiazdę, która tak jasno świeci, a twarz obrócę do ciepłego wiosennego wiatru. Pamiętasz ten czas kiedy razem myśleliśmy nad przyszłością, a moja ręka tak idealnie pasowała do Twojej. Jak puzzle, które się tak doskonale łączą. Tak dwoje ludzi z dwóch innych środowisk znaleźli siebie. Kogoś z kim ranek był piękniejszy, a noc była bardziej tajemnicza.
To wszystko nadal jest tak samo piękne. Może oddzieleni, ale jednak nadal ta sama gwiazda świecić będzie nad moją głową, a wiatr delikatnie muskać twarz tak jak wtedy..
Tylko szkoda, że Ciebie nie będzie..