Ostatnie zakupy przed wyjazdem . Taka mała latanina wraz z pamięcią o mikołajkowych upominkach .
Wsiadając do samochodu uwagę mą przykuł bezdomny .
Krzątał się wokół własnych tobołków czegoś zawzięcie szukając . Po chwili wyciągnął kartonik z jakimś chyba sokiem . Uważnie się przyglądał , po czym otwarł i powąchał . Przechylił , wziął łyka i się wykrzywił.
Widuję tego pana dość często . Nie jest to jakiś menel , ale ktoś komu zabrakło szczęścia w życiu .

Jako , że mam miękkie serce , wysiadłem i pogmerałem w portfelu szykując 20 złotych.
Idąc w kierunku owego pana zreflektowałem się , że dziś dzień upominków , więc zamieniłem pospiesznie na banknot 50 złotowy .
Podszedłem , wręczyłem i się odwróciłem , nie czekając na żadne gloryfikacje .
Tymczasem pan donośnym głosem podziękował i tymi oto słowami stwierdził :
- ja nie jestem bezdomny , tylko nie ma kto przytulić poza panem Bogiem
- a pan jest duszą bliski bliźnim , więc zmierzamy do tego samego domu

To był mój najpiękniejszy dar jakim mogłem kogoś obdarować w tym dniu .