[...]
Nie słuchałam radia, ale jego imię zabrzmiało znajomo. Przeszły mnie dreszcze. Najdelikatniejszy pod słońcem! Pobiegłam do niego.
- Czy jesteś bokserem?!
Uśmiechnął się rozbrajająco.
Usiadłam.
[…]
- Za każdym razem jestem jak nowicjusz. W ringu tańczę, grzęznę i pilnuję się. Przyglądam się i śledzę. Oceniam sytuację aby nie ranić i nie być znokautowanym. Nadsłuchuję. Czasami cieszę się gdy słyszę gong. Pędzę wtedy do neutralnego rogu. Myśl o zwycięstwie nie jest głównym problemem, ale szczęście z błogości, radość z istnienia, z wytrwania następnej trzy minutowej rundy. (…) Potem zostaje już tylko uścisnąć dłoń.
[...]