Uzupełnienie

Nasze spotkanie nie było przypadkowe. Dotarliśmy na czas, dwie destruktywne osobowości.
Poszukujące wciąż czegoś tak ulotnego, że nie można tego nazwać , określić ani zobaczyć.
Na pozór tak różni tak inni jakby z dwóch różnych światów, wszechświatów mimo to tacy sami. Tak łatwo przyszło nam się uzależnić , tak łatwo przyszło nam znaleźć coś czego nawet nie da się szukać bo jak skoro tego nie można tego nazwać ani zobaczyć?
Tak lubię patrzeć w Twoje oczy, to chyba znaczy też, że lubię siebie bo to widzę w Twoich oczach w Twoich pięknych ciemno - karmelowych oczach jest tym samym co widzę patrząc w lustro. To ta samo wiara i nadzieja to samo pragnienie. Popraw mnie jeśli się mylę a nie chciałbym się mylić.
Mimo tych wszystkich niedoskonałości , czasem denerwujących, czasem po prostu uroczych pomimo destruktywnych osobowości nie boję się znaleźć siebie w Tobie i jestem otwarty na to żebyś i Ty odnalazła siebie we mnie.