Fiodor Dostojewski

Najpierw urządźcie tak wszystko, by każdy człowiek był potrzebny, a dopiero potem go płódźcie.
Jeżeli nie ma Boga, to wszystko jest dozwolone.
Nie bójcie się życia, jak dobrze jest żyć, robiąc coś słusznego i sprawiedliwego.
Lepiej być nieszczęśliwym i wiedzieć, niż być szczęśliwym i żyć w nieświadomości.
Moje słowa nie odpowiadają moim myślom, a to poniża moje myśli.
Człowiek, który się dobrze śmieje, jest dobrym człowiekiem.
Błędy to droga do prawdy.
Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.
Im wznioślejsza miłość, tym więcej w niej ambicji.
Jedyna wolność to zwyciężyć siebie.
Jak przyjemnie jest powiedzieć człowiekowi coś miłego.
Najstraszniejsza ze wszystkiego jest świadomość niespełnionej miłości – na tym polega piekło.
Nawet miłość grzeszna jest miłością Boga – rozpusta rozłącza.
Sprawiedliwej sprawy nie zrujnuje kilka błędów.
Szczęście nie polega na szczęściu, lecz na jego osiąganiu.
Świat pełen jest drogich nieobecnych.
W logice tkwi zawsze pierwiastek nudy.
Ukorz się, dumny człowieku, i przede wszystkim złam swoją dumę.
Wolnością ludzi zawładnie ten, kto zapanuje nad ich sumieniami.
Za moje poglądy nie dają nagród.
Zły to znak, kiedy ludzie przestają rozumieć ironię, alegorię, żart.
Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.